Juz 1 / Hizb 1
Al-Fātiḥah

Die (den Qurʼān) eröffnende (Sūrah)

سُوْرَۃُ الفاتحة

7

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ1

Mit dem Namen Aḷḷāhs, des (an sich) Gnadenvollen , des (gegenüber den Gläubigen besonders) Gnädigen (beginne ich, Seine Hilfe ersuchend, zu lesen).

ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ2

(Aller) Lobpreis gebührt (allein) Aḷḷāh, dem Herrn der Welten,

ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ3

dem Gnadenvollen und Gnädigen,

مَـٰلِكِ يَوْمِ ٱلدِّينِ4

dem (alleinigen) Herrscher am Tag der Abrechnung

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ5

Dir allein dienen wir (aus Liebe), und Dich allein flehen wir um Hilfe an.

ٱهْدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ6

Führe uns den geraden Weg (des Islams),

صِرَٰطَ ٱلَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ ٱلْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ7

den Weg derer, denen Du Gnade erwiesen hast, nicht den Weg derer, die (Deinen) Zorn hervorgerufen haben und nicht den der Irregehenden!

Al-Baqarah

Die Kuh

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ

سُوْرَۃُ البقرة

286

الٓمٓ1

ʼAlif. Lām. Mīm.

ذَٰلِكَ ٱلْكِتَـٰبُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًۭى لِّلْمُتَّقِينَ2

Das ist das Buch (des Qur’ān), an dem kein Zweifel besteht (hinsichtlich seines göttlichen Ursprungs). Es ist eine (zu Ihm führende) Rechtleitung für die Aḷḷāhs Achtsamen,

ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِٱلْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقْنَـٰهُمْ يُنفِقُونَ3

die an das (der menschlichen Wahrnehmung) Verborgene glauben (z. B. an die Engel und den Tag der Auferstehung), das rituelle Gebet verrichten und von dem spenden, was Wir ihnen als Versorgung gewähren (und zwar sowohl Zakāh als auch freiwillige Spenden),

وَٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِٱلۡأٓخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ4

und die an das glauben, was dir (Prophet Aḷḷāhs, als Offenbarung) hinabgesandt wurde und an das, was (den Propheten) vor dir (als Offenbarung) hinabgesandt wurde, und die fest an das Jenseits glauben.

أُو۟لَـٰٓئِكَ عَلَىٰ هُدًۭى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ5

Sie sind es, die der Rechtleitung ihres Herrn folgen, und sie sind es, die (im Diesseits und im Jenseits) erfolgreich sein werden.

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ سَوَآءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ6

Wahrlich, was aber diejenigen betrifft, die (beharrlich) ungläubig sind, so ist es einerlei, ob du sie warnst oder nicht warnst – sie glauben nicht.

خَتَمَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰٓ أَبْصَـٰرِهِمْ غِشَـٰوَةٌۭ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌۭ7

Denn Aḷḷāh hat ihre Herzen und ihr Gehör versiegelt, und über ihren Augen liegt ein Schleier (sodass sie die Wahrheit trotz ihrer Offenkundigkeit nicht mehr wahrnehmen können), und sie werden (am Tag der Auferstehung) gewaltige Qual erfahren.

وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلْيَوْمِ ٱلۡأٓخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ8

Unter den Menschen gibt es manche, die sagen: „Wir glauben an Aḷḷāh und an den letzten Tag“, aber (in Wirklichkeit) glauben sie nicht.

يُخَـٰدِعُونَ ٱللَّهَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ9

Sie versuchen, Aḷḷāh und die Gläubigen zu täuschen. Tatsächlich aber täuschen sie nur sich selbst, ohne sich dessen bewusst zu sein (nämlich dass Aḷḷāh, Der ihr Innerstes kennt und was noch verborgener ist, ihren Täuschungsversuch entlarvt).

فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌۭ فَزَادَهُمُ ٱللَّهُ مَرَضًۭا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُوا۟ يَكْذِبُونَ10

Denn in ihren Herzen ist (die) Krankheit (des Zweifels), und so mehrt Aḷḷāh ihren Zweifel, und ihnen wird aufgrund ihres fortgesetzten Lügens schmerzliche Qual widerfahren.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا۟ فِى ٱلْأَرْضِ قَالُوٓا۟ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ11

Wenn zu ihnen gesagt wird: „Richtet (durch euren Unglauben und eure Sünden) kein Unheil an auf Erden!“, entgegnen sie: „Wir sind doch Leute, die Frieden und Ordnung stiften!“

أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ ٱلْمُفْسِدُونَ وَلَـٰكِن لَّا يَشْعُرُونَ12

Hört! Tatsächlich sind sie Leute, die Verderben stiften, aber sie sind sich dessen nicht bewusst.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُوا۟ كَمَآ ءَامَنَ ٱلنَّاسُ قَالُوٓا۟ أَنُؤْمِنُ كَمَآ ءَامَنَ ٱلسُّفَهَآءُ ۗ أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ ٱلسُّفَهَآءُ وَلَـٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ13

Und wenn zu ihnen gesagt wird: „Glaubt doch so wie die Menschen (gemeint sind die Gefährten des Propheten ﷺ) glauben“, antworten sie (spöttisch): „Sollen wir vielleicht glauben wie die Schwachsinnigen?“ Hört! In Wirklichkeit sind sie selbst die Schwachsinnigen, aber sie wissen es nicht.

وَإِذَا لَقُوا۟ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ قَالُوٓا۟ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوْا۟ إِلَىٰ شَيَـٰطِينِهِمْ قَالُوٓا۟ إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ14

Wenn sie den Gläubigen begegnen, sagen sie: „Wir glauben (wie ihr)“, und wenn sie mit ihren Satanen (ihren Anführern) zusammen sind, sagen sie: „Wir sind wahrlich auf eurer Seite. Wir treiben nur unseren Spott (mit den Gläubigen).“

ٱللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِى طُغْيَـٰنِهِمْ يَعْمَهُونَ15

Aḷḷāh aber treibt Seinen Spott mit ihnen (indem sie nur im Diesseits wie Muslime behandelt werden) und lässt sie in ihrer (hochmütigen) Auflehnung blind umherirren.

أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشْتَرَوُا۟ ٱلضَّلَـٰلَةَ بِٱلْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَـٰرَتُهُمْ وَمَا كَانُوا۟ مُهْتَدِينَ16

Sie sind es, die die Rechtleitung (d. h. den Glauben an Aḷḷāh und Seinen Gesandten ﷺ) gegen den Irrtum (den Unglauben) eingetauscht haben. Aber ihr Handel bringt ihnen weder irgendeinen Gewinn, noch sind sie auf dem rechten Weg.

مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ ٱلَّذِى ٱسْتَوْقَدَ نَارًۭا فَلَمَّآ أَضَآءَتْ مَا حَوْلَهُۥ ذَهَبَ ٱللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِى ظُلُمَـٰتٍۢ لَّا يُبْصِرُونَ17

Ihr Gleichnis (das der Heuchler) ist das dessen, der ein Feuer entzündet. Wenn es dann alles um ihn herum hell erleuchtet (und er meint, davon profitieren zu können), nimmt Aḷḷāh ihnen das Licht weg und lässt sie in Finsternissen zurück, sodass sie nichts sehen können.

صُمُّۢ بُكْمٌ عُمْىٌۭ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ18

Sie sind es, die die Rechtleitung (d. h. den Glauben an Aḷḷāh und Seinen Gesandten ﷺ) gegen den Irrtum (den Unglauben) eingetauscht haben. Aber ihr Handel bringt ihnen weder irgendeinen Gewinn, noch sind sie auf dem rechten Weg.

أَوْ كَصَيِّبٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فِيهِ ظُلُمَـٰتٌۭ وَرَعْدٌۭ وَبَرْقٌۭ يَجْعَلُونَ أَصَـٰبِعَهُمْ فِىٓ ءَاذَانِهِم مِّنَ ٱلصَّوَٰعِقِ حَذَرَ ٱلْمَوْتِ ۚ وَٱللَّهُ مُحِيطُۢ بِٱلْكَـٰفِرِينَ19

Ihr Gleichnis ist auch das eines heftigen Wolkenbruchs mit Finsternissen, Donner und Blitz. In Todesangst vor den Donnerschlägen stecken sie ihre Finger in die Ohren. Aḷḷāh umfasst die Ungläubigen (mit Seiner Gewalt).

يَكَادُ ٱلْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَـٰرَهُمْ ۖ كُلَّمَآ أَضَآءَ لَهُم مَّشَوْا۟ فِيهِ وَإِذَآ أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا۟ ۚ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَـٰرِهِمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ20

Der Blitz nimmt ihnen (durch extrem grelles Gleißen) beinahe das Augenlicht. Immer, wenn er alles um sie herum erleuchtet, gehen sie voran, und wenn es wieder dunkel wird, bleiben sie stehen. Wenn Aḷḷāh will, könnte Er ihnen ihr Gehör und ihr Augenlicht (ganz) nehmen, denn wahrlich, Aḷḷāh hat zu allem die Macht.

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱعْبُدُوا۟ رَبَّكُمُ ٱلَّذِى خَلَقَكُمْ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ21

Ihr Menschen, dient einzig und allein eurem Herrn, Der euch und alle vor euch erschaffen hat, auf dass ihr (Seiner) achtsam seid (und so vor dem Höllenfeuer bewahrt werdet),

ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُمُ ٱلْأَرْضَ فِرَٰشًۭا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءًۭ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۭ فَأَخْرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزْقًۭا لَّكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا۟ لِلَّهِ أَندَادًۭا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ22

(und) Der die Erde für euch eben und wohlgeordnet und den Himmel zu einem festen Bau (wie ein Dach) gemacht hat, und Der aus dem Himmel Wasser herabsendet und damit Früchte zu eurer Versorgung hervorbringt. So setzt Aḷḷāh nichts gleich, wo ihr doch wisst (dass es keinen Schöpfer gibt außer Ihm).

وَإِن كُنتُمْ فِى رَيْبٍۢ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا۟ بِسُورَةٍۢ مِّن مِّثْلِهِۦ وَٱدْعُوا۟ شُهَدَآءَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ23

Wenn ihr aber anzweifelt, was Wir (vom Qurʼān) auf Unseren Diener hinabsandten, dann legt doch nur eine einzige gleichartige Sūrah vor und ruft eure Helfer an, (die ihr) an Stelle Aḷḷāhs (anzurufen pflegt), wenn das (was ihr behauptet) wirklich wahr ist.

فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا۟ وَلَن تَفْعَلُوا۟ فَٱتَّقُوا۟ ٱلنَّارَ ٱلَّتِى وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَٱلْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَـٰفِرِينَ24

Tut ihr das aber nicht - und ihr werdet es mit Sicherheit niemals tun – so nehmt euch vor dem Feuer in Acht, dessen Brennstoff Menschen und Steine sind, und das für die Glaubensverweigerer schon vorbereitet ist.

وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّـٰتٍۢ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَـٰرُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا۟ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍۢ رِّزْقًۭا ۙ قَالُوا۟ هَـٰذَا ٱلَّذِى رُزِقْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَأُتُوا۟ بِهِۦ مُتَشَـٰبِهًۭا ۖ وَلَهُمْ فِيهَآ أَزْوَٰجٌۭ مُّطَهَّرَةٌۭ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ25

Und verkünde denen, die glauben und Gutes tun, dass Gärten mit strömenden Flüssen auf sie warten. Jedes Mal, wenn sie dort mit Früchten bewirtet werden, sagen sie: „Das ist ja das, womit wir auch vorher (auf der Erde) versorgt wurden!“26 Gegeben wird ihnen aber nur Ähnliches (dem Aussehen und Namen nach). Darin (in den Gärten) werden sie Ehepartner von vollkommener Reinheit haben, und sie werden (ewig) dort verweilen.

۞ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَسْتَحْىِۦٓ أَن يَضْرِبَ مَثَلًۭا مَّا بَعُوضَةًۭ فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ فَيَقُولُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَـٰذَا مَثَلًۭا ۘ يُضِلُّ بِهِۦ كَثِيرًۭا وَيَهْدِى بِهِۦ كَثِيرًۭا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِۦٓ إِلَّا ٱلْفَـٰسِقِينَ26

. Wahrlich, Aḷḷāh scheut sich nicht, das Gleichnis einer Mücke zu prägen oder von irgendetwas darüber hinaus (sei es größer oder kleiner). Die, die glauben, wissen, dass es die Wahrheit ihres Herrn ist (– voller Weisheiten). Diejenigen aber, die nicht glauben, sagen (spöttisch): „Was soll Aḷḷāh mit so einem Gleichnis schon sagen wollen?“ Er führt damit viele in die Irre (weil sie nicht darüber nachdenken), und viele führt Er dadurch auf den rechten Weg. In die Irre aber führt Er damit nur die Frevler (die dies aufgrund ihres Ungehorsams gegenüber Aḷḷāh verdienen, bspw. die Heuchler und)

ٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعْدِ مِيثَـٰقِهِۦ وَيَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى ٱلْأَرْضِ ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْخَـٰسِرُونَ27

diejenigen, die das Bündnis mit Aḷḷāh (nämlich Ihm allein zu dienen und Seinem Gesandten ﷺ zu folgen) brechen, nachdem es geschlossen wurde,27 die die Bande, welche Aḷḷāh zu pflegen befahl (z. B. Familienbande), zerreißen und auf der Erde Unheil stiften. Das sind die Verlierer (im Diesseits und im Jenseits).

كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِٱللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَٰتًۭا فَأَحْيَـٰكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ28

Wie könnt ihr Aḷḷāh leugnen, wo ihr doch einst nichts wart und Er euch ins Leben rief? Dann lässt Er euch sterben und macht euch (am Tag der Auferstehung) abermals lebendig, worauf ihr zu Ihm zurückgebracht28 werdet.

هُوَ ٱلَّذِى خَلَقَ لَكُم مَّا فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ثُمَّ ٱسْتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ فَسَوَّىٰهُنَّ سَبْعَ سَمَـٰوَٰتٍۢ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌۭ29

Er allein ist es, der alles auf der Erde für euch erschuf. Dann wandte Er sich dem Himmel zu und formte ihn ordentlich zu sieben Himmeln. Er allein besitzt Wissen um alle Dinge.

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّى جَاعِلٌۭ فِى ٱلْأَرْضِ خَلِيفَةًۭ ۖ قَالُوٓا۟ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّىٓ أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ30

Als dein Herr zu den Engeln sprach: „Wahrlich, Ich werde auf Erden einen Vertrete29 einsetzen“, sagten sie: „Willst Du etwa jemanden einsetzen, der auf ihr Unheil stiftet und Blut vergießt, wo wir Dich doch mit Deinem (Dir zustehenden) Lob (unablässig) preisen und Dich erhaben erklären (über jegliche Zuschreibung, die Deiner nicht geziemt) und Dich (in Deiner Vollkommenheit und Herrlichkeit) rühmen30?“ (Aḷḷāh) antwortete: „Ich weiß, was ihr nicht wisst (über die Weisheit seiner Schöpfung).“

وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلْأَسْمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى ٱلْمَلَـٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِى بِأَسْمَآءِ هَـٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ31

Er lehrte Adam die Namen (und deren Bedeutung) alle (– aller Lebewesen und Dinge). Dann legte Er sie (die Lebewesen und Dinge) den Engeln vor und sagte: „So nennt Mir ihre Namen, wenn es wahr ist, was ihr sagt (nämlich dass ihr besser und der Ehre würdiger seid als die Menschen).“

قَالُوا۟ سُبْحَـٰنَكَ لَا عِلْمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَلِيمُ ٱلْحَكِيمُ32

Da antworteten sie: „Heilig und erhaben bist Du! Wir besitzen kein Wissen außer das, was Du uns gelehrt hast. Wahrlich, Du, Du allein bist der Allwissende und Allweise!“

قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ أَنۢبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ ۖ فَلَمَّآ أَنۢبَأَهُم بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّىٓ أَعْلَمُ غَيْبَ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ33

Er sprach: „Adam, nenne ihnen die Namen!“ Und nachdem er den Engeln die Namen genannt hatte, sprach Aḷḷāh: „Habe Ich euch (Engeln) nicht gesagt, dass Ich alles weiß, was sich in den Himmeln und auf Erden verbirgt, und dass Ich weiß, was ihr offen kundtut und was ihr in eurem Innersten hegt?“

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسْجُدُوا۟ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓا۟ إِلَّآ إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَٱسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلْكَـٰفِرِينَ34

Und als Wir zu den Engeln (und den anwesenden Ǧinn) sagten: „Werft euch vor Adam nieder (in Ehrerbietung, nicht zur Anbetung)!“, da warfen sie sich alle nieder, außer ’Iblīs, der sich weigerte, da er hochmütig war und (deshalb) zu einem der Ungläubigen wurde.

وَقُلْنَا يَـٰٓـَٔادَمُ ٱسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ ٱلْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَـٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ35

Und Wir sprachen: „O Adam, wohnt, du und deine Ehefrau (Eva), im Paradiesgarten, und esst beide reichlich (von seinen Früchten) von wo auch immer ihr wollt. Aber nähert euch diesem einen Baum nicht, denn dann würdet ihr (aufgrund eures Ungehorsams) zu den Ungerechten gehören.“

فَأَزَلَّهُمَا ٱلشَّيْطَـٰنُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ ۖ وَقُلْنَا ٱهْبِطُوا۟ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوّٞ ۖ وَلَكُمْ فِى ٱلْأَرْضِ مُسْتَقَرّٞ وَمَتَـٰعٌ إِلَىٰ حِينٍۢ36

Der Satan aber ließ sie straucheln (indem er nicht aufhörte, sie mit Einflüsterungen zu bedrängen und ihnen die Köstlichkeit der Früchte des verbotenen Baumes auszuschmücken), und so brachte Aḷḷāh sie hinaus aus dem Paradiesgarten. Und Wir sagten (zu Adam, seiner Frau und dem Satan): „Hinunter mit euch (auf die Erde), einer als Feind des anderen! Und auf der Erde sollt ihr für eine bestimmte Zeit eure Wohnstätte und eure Versorgung haben.“

فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَـٰتٍۢ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ37

Da empfing Adam Worte seines Herrn31 , woraufhin dieser die Reue Adams annahm32 , denn Er allein ist Derjenige, Der Sich (Seinen Dienern) immer wieder (mit Seiner Vergebung) zuwendet33 und (Er ist) der Gnädige.

قُلْنَا ٱهْبِطُوا۟ مِنْهَا جَمِيعًۭا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّى هُدًۭى فَمَن تَبِعَ هُدَاىَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ38

Wir sagten: „Hinab (auf die Erde) mit euch, alle zusammen!“ Wenn aber Meine Rechtleitung (durch Meine Gesandten) zu euch gelangt, dann wird, wer der Rechtleitung folgt (d. h. an Mich und Meine Gesandten glaubt und ihnen folgt), (im Jenseits) keine Angst haben und nicht traurig sein (wegen Dingen, die ihm auf der Erde vorenthalten wurden).

وَٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَكَذَّبُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَآ أُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ39

Diejenigen aber, die ungläubig sind und Unsere Zeichen zur Lüge erklären, sie werden Insassen des Höllenfeuers sein und (ewig) darin bleiben.

يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا۟ بِعَهْدِىٓ أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّـٰىَ فَٱرْهَبُونِ40

Ihr Kinder Israels (ihr Nachkommen des Propheten Jakob)! Erinnert euch der Gnaden, die Ich euch (immer wieder) zuteilwerden ließ, und erfüllt euer Versprechen Mir gegenüber, dann werde auch Ich Mein Versprechen euch gegenüber erfüllen. Mich allein sollt ihr fürchten.

وَءَامِنُوا۟ بِمَآ أَنزَلْتُ مُصَدِّقًۭا لِّمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوٓا۟ أَوَّلَ كَافِرِۭ بِهِۦ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا۟ بِـَٔايَـٰتِى ثَمَنًۭا قَلِيلًۭا وَإِيَّـٰىَ فَٱتَّقُونِ41

Und glaubt an das, was Ich zur Bestätigung dessen, was (von der Thora) bei euch ist34 , offenbart habe (nämlich diesen Qurʼān), und seid nicht die Ersten, die ihn leugnen. Tauscht (den Glauben an) Meine Verse nicht ein gegen einen geringen Preis (z. B. Ansehen und Führerschaft). Vor Mir allein sollt ihr euch in Acht nehmen.

وَلَا تَلْبِسُوا۟ ٱلْحَقَّ بِٱلْبَـٰطِلِ وَتَكْتُمُوا۟ ٱلْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ42

Vermischt die (von Aḷḷāh durch die Gesandten offenbarte) Wahrheit nicht mit Lügen, und haltet die Wahrheit (über das, was sich über Muḥammad ﷺin der Thora findet) nicht zurück, wo ihr (sie) doch kennt.

وَأَقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱرْكَعُوا۟ مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ43

Seid beständig im Verrichten des rituellen Gebets, entrichtet die Zakāh und verneigt euch demütig vor Aḷḷāh, zusammen mit denen, die sich (mit Muḥammad ﷺ) verneigen (und ihm folgen).

۞ أَتَأْمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ ٱلْكِتَـٰبَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ44

Befehlt ihr etwa den Leuten Güte (wie den Glauben und gute Taten) und vergesst dabei euch selbst, wo ihr doch das Buch (der Thora) lest? Nutzt ihr denn nicht euren Verstand?

وَٱسْتَعِينُوا۟ بِٱلصَّبْرِ وَٱلصَّلَوٰةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى ٱلْخَـٰشِعِينَ45

Nehmt Zuflucht in Geduld und im Gebet. Das (Gebet zu verrichten) aber ist allerdings anstrengend, außer für die, die sich (ihrem Herrn) demütig unterwerfen,

ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَـٰقُوا۟ رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَٰجِعُونَ46

und sich gewiss sind, dass sie ihrem Herrn dereinst begegnen und zu Ihm zurückkehren werden.

يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى ٱلْعَـٰلَمِينَ47

Kinder Israels! Erinnert euch der (zahlreichen) Gnaden, die Ich euch zuteilwerden ließ, und wie Ich euch gegenüber den anderen Gemeinschaften (eurer Zeit) den Vorrang gab (durch Prophetenschaft und Herrschaft).

وَٱتَّقُوا۟ يَوْمًۭا لَّا تَجْزِى نَفْسٌ عَن نَّفْسٍۢ شَيْـًۭٔا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَـٰعَةٌۭ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌۭ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ48

Und nehmt euch vor einem Tag in Acht, an dem kein Mensch einem anderen von Nutzen sein wird und an dem keine Fürsprache und kein Lösegeld angenommen und keinem (Ungläubigen) geholfen wird.

وَإِذْ نَجَّيْنَـٰكُم مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوٓءَ ٱلْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَآءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَآءَكُمْ ۚ وَفِى ذَٰلِكُم بَلَآءٌۭ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌۭ49

Und erinnert euch auch daran, dass Wir euch vor den Leuten des Pharaos retteten, die euch furchtbar quälten, die eure Söhne abschlachteten und eure Frauen am Leben ließen (um sie zu versklaven). Das war eine gewaltige Prüfung eures Herrn.

وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ ٱلْبَحْرَ فَأَنجَيْنَـٰكُمْ وَأَغْرَقْنَآ ءَالَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ50

Und erinnert euch (der Zeit), als Wir für euch das Meer spalteten (sodass ihr es trockenen Fußes durchqueren konntet) und euch so erretteten und die Leute des Pharaos (zusammen mit ihm selbst) vor euren Augen ertrinken ließen.

وَإِذْ وَٰعَدْنَا مُوسَىٰٓ أَرْبَعِينَ لَيْلَةًۭ ثُمَّ ٱتَّخَذْتُمُ ٱلْعِجْلَ مِنۢ بَعْدِهِۦ وَأَنتُمْ ظَـٰلِمُونَ51

. Und erinnert euch an Unsere vierzig Nächte dauernde Verabredung mit Moses (zur Vervollständigung der Offenbarung der Thora). Doch während er weg war, nahmt ihr euch das Kalb, um es anzubeten, und tatet (dadurch) Unrecht.

ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُم مِّنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ52

Daraufhin vergaben Wir euch, damit ihr euch dankbar erweisen könntet.

وَإِذْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَـٰبَ وَٱلْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ53

Und erinnert euch (von allen euch erwiesenen Wohltaten auch) daran, als Wir Moses das Buch (der Thora) gaben und (damit) die Unterscheidung (zwischen Wahrheit und Lüge und zwischen Rechtleitung und Irrtum), damit ihr den rechten Weg einschlagen könntet.

وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦ يَـٰقَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُم بِٱتِّخَاذِكُمُ ٱلْعِجْلَ فَتُوبُوٓا۟ إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَٱقْتُلُوٓا۟ أَنفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌۭ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ54

Gedenkt (der Zeit), als Moses zu seinem Volk sagte: „Mein Volk! Ihr habt gegen euch selbst gesündigt, als ihr euch das Kalb (als Götze) nahmt. Darum wendet euch in Reue eurem Schöpfer zu, indem die einen von euch die anderen töten.35 Dies ist bei eurem Schöpfer besser für euch (als das Verharren im Unglauben, der zum ewigen Aufenthalt im Höllenfeuer führt). Danach wandte Er Sich euch (wieder) zu (und vergab euch), denn Er ist wahrlich Der Sich (Seinen Dienern) immer wieder Zuwendende und der Gnädige.

وَإِذْ قُلْتُمْ يَـٰمُوسَىٰ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى ٱللَّهَ جَهْرَةًۭ فَأَخَذَتْكُمُ ٱلصَّـٰعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ55

Erinnert euch daran, als ihr (bzw. siebzig eurer Vorfahren36 ) zu Moses sagtet: „O Moses, wir werden nicht glauben, bevor wir Aḷḷāh (mit eigenen Augen) unverhüllt sehen!“ Da erfasste euch der (alles vernichtende) Blitzschlag, während ihr euch gegenseitig ansaht.

ثُمَّ بَعَثْنَـٰكُم مِّنۢ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ56

Dann erweckten Wir euch nach eurem Tod wieder zum Leben, damit ihr dankbar sein würdet.

وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ ٱلْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ ٱلْمَنَّ وَٱلسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا۟ مِن طَيِّبَـٰتِ مَا رَزَقْنَـٰكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـٰكِن كَانُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ57

Und Wir ließen die Wolken euch Schatten spenden (als ihr in der Wüste umherirrtet) und sandten Manna (ein Getränk, süß wie Honig) und Salwā (eine kleine Vogelart mit zartem Fleisch, ähnlich der Wachtel) auf euch herab (und sagten): „Esst von den guten Dingen, die Wir euch geben!“ Uns aber schadeten sie (durch ihre Undankbarkeit) in keiner Weise, sondern nur sich selbst.

وَإِذْ قُلْنَا ٱدْخُلُوا۟ هَـٰذِهِ ٱلْقَرْيَةَ فَكُلُوا۟ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًۭا وَٱدْخُلُوا۟ ٱلْبَابَ سُجَّدًۭا وَقُولُوا۟ حِطَّةٌۭ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَـٰيَـٰكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ ٱلْمُحْسِنِينَ58

Gedenkt der Zeit, als Wir sagten: „Tretet ein in diese Stadt (Jerusalem), und esst darin reichlich, wo auch immer ihr wollt! Und tretet durch das Tor (in Demut vor Aḷḷāh ein) und sagt: ‚(Herr!) Ḥiṭṭah (d. h. vergib uns unsere Schuld)!‘, dann werden Wir euch eure Vergehen vergeben37 und den Lohn derer, die Gutes tun, vermehren.“

فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ قَوْلًا غَيْرَ ٱلَّذِى قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ رِجْزًۭا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُوا۟ يَفْسُقُونَ59

Doch da tauschten die Übeltäter dieses Wort gegen ein anderes aus, das nicht zu ihnen gesagt worden war, (sich über Aḷḷāh lustig machend).38 So sandten Wir eine Strafe vom Himmel auf diese Ungerechten hinab, wegen des Frevels, den sie begangen hatten.

۞ وَإِذِ ٱسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦ فَقُلْنَا ٱضْرِب بِّعَصَاكَ ٱلْحَجَرَ ۖ فَٱنفَجَرَتْ مِنْهُ ٱثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًۭا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍۢ مَّشْرَبَهُمْ ۖ كُلُوا۟ وَٱشْرَبُوا۟ مِن رِّزْقِ ٱللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا۟ فِى ٱلْأَرْضِ مُفْسِدِينَ60

Erinnert euch (unter all den Wohltaten, die euer Herr euch erwiesen hat) auch daran, als Moses für sein Volk (in der Wüste) um Wasser bat und Wir sagten: „Schlag mit deinem Stock auf den Felsen!“ Da entsprangen ihm zwölf Quellen, sodass jeder (Stamm) wusste, wo seine Trinkstelle war. (Und Wir sagten zu ihnen:) „Esst und trinkt ruhig von dem, womit Aḷḷāh euch versorgt (ohne dass ihr euch dafür anstrengen müsst), und seid nicht hochmütig auf der Erde, damit ihr auf ihr kein Unheil stiftet!“

وَإِذْ قُلْتُمْ يَـٰمُوسَىٰ لَن نَّصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍۢ وَٰحِدٍۢ فَٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلْأَرْضُ مِنۢ بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ ٱلَّذِى هُوَ أَدْنَىٰ بِٱلَّذِى هُوَ خَيْرٌ ۚ ٱهْبِطُوا۟ مِصْرًۭا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ ٱلذِّلَّةُ وَٱلْمَسْكَنَةُ وَبَآءُو بِغَضَبٍۢ مِّنَ ٱللَّهِ ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا۟ يَكْفُرُونَ بِـَٔايَـٰتِ ٱللَّهِ وَيَقْتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ ۗ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا۟ وَّكَانُوا۟ يَعْتَدُونَ61

. Erinnert euch daran, wie ihr zu Moses sagtet: „Moses, wir halten es nicht länger aus mit nur einer einzigen Art von Speise. Bitte deinen Herrn, dass Er für uns etwas aus der Erde hervorbringt, was darin an Kräutern, Gurken, Körnern, Linsen und Zwiebeln wächst!“ Da sagte Moses: „Wollt ihr etwa das Bessere (mit dem euch Aḷḷāh versorgt, ohne dass ihr euch dafür abmühen müsst, nämlich Manna und Salwā,) gegen Geringeres eintauschen? Dann geht doch an irgendeinen Ort, wo ihr findet, was ihr verlangt!“ So kamen Schande und Bedürftigkeit über sie, und sie zogen sich Aḷḷāhs Zorn zu, weil sie die Zeichen Aḷḷāhs immer wieder leugneten und die Propheten ohne jedes Recht töteten. All das (geschah), weil sie sich (gegen Aḷḷāh) auflehnten und die von Ihm gesetzten Grenzen immer wieder überschritten.

إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَٱلَّذِينَ هَادُوا۟ وَٱلنَّصَـٰرَىٰ وَٱلصَّـٰبِـِٔينَ مَنْ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلۡأٓخِرِ وَعَمِلَ صَـٰلِحًۭا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ62

Gewiss, diejenigen, die glauben (die Muslime) und die Juden, Christen und Sabier39 , wer an Aḷḷāh und an den letzten Tag glaubt (wie es vorgeschrieben ist) und Gutes tut, sie alle erhalten ihren Lohn bei ihrem Herrn. Sie brauchen keine Angst (vor dem Jenseits) zu haben und müssen nicht traurig sein (wegen Dingen, die ihnen auf der Erde vorenthalten wurden).40

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُوا۟ مَآ ءَاتَيْنَـٰكُم بِقُوَّةٍۢ وَٱذْكُرُوا۟ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ63

Gedenkt der Zeit, als Wir das feste Bündnis mit euch schlossen (bei dem ihr euch verpflichtet habt, an Aḷḷāh und Seine Gesandten zu glauben) und Wir den Berg über euch emporhoben (als Warnung vor dem Bündnisbruch) und euch befahlen: „Haltet mit aller Kraft fest an dem, was Wir euch (von der Thora) gegeben haben, und bedenkt stets, was sie enthält, auf dass ihr euch (vor Aḷḷāh) in Acht nehmt!“

ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ ٱللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُۥ لَكُنتُم مِّنَ ٱلْخَـٰسِرِينَ64

Danach aber wandtet ihr euch ab (indem ihr ungehorsam wart), und wäre nicht die Gunst Aḷḷāhs (bzw. Seine Vergebung) euch gegenüber gewesen, hättet ihr zweifellos zu den Verlierern gehört.

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ٱلَّذِينَ ٱعْتَدَوْا۟ مِنكُمْ فِى ٱلسَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا۟ قِرَدَةً خَـٰسِـِٔينَ65

Ihr kennt gewiss (den Bericht über) diejenigen eurer Vorfahren, die das Sabbatgebot missachteten41. Zu ihnen sagten Wir: „Werdet ausgestoßene Affen!“

فَجَعَلْنَـٰهَا نَكَـٰلًۭا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةًۭ لِّلْمُتَّقِينَ66

Wir machten diese (Stadt) zu einem warnenden Beispiel für alle anderen (Städte) ihrer Zeit und für die, die ihr nachfolgten, und zu einer Ermahnung für alle, die sich (vor Aḷḷāhs Strafe) in Acht nehmen.

وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تَذْبَحُوا۟ بَقَرَةًۭ ۖ قَالُوٓا۟ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًۭا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِٱللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ ٱلْجَـٰهِلِينَ67

(Erinnert euch daran) als Moses zu seinem Volk sagte: „Seht, Aḷḷāh befiehlt euch, eine Kuh (eurer Wahl) zu schlachten“, und sie entgegneten: „Machst du dich etwa über uns lustig?“ Da antwortete Moses: „Ich nehme Zuflucht bei Aḷḷāh davor, zu den Unwissenden zu gehören (die über Aḷḷāh Lügen verbreiten und so mit den Menschen Spott treiben).“

قَالُوا۟ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِىَ ۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌۭ لَّا فَارِضٌۭ وَلَا بِكْرٌ عَوَانُۢ بَيْنَ ذَٰلِكَ ۖ فَٱفْعَلُوا۟ مَا تُؤْمَرُونَ68

Sie sagten: „Bitte deinen Herrn darum, uns zu erklären, wie [die Kuh] beschaffen sein soll.“ Er antwortete: „Wahrlich, Aḷḷāh sagt, es soll eine Kuh sein, die weder besonders alt noch besonders jung ist, sondern im Alter dazwischen liegt. So tut, was euch befohlen wurde.“

قَالُوا۟ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌۭ صَفْرَآءُ فَاقِعٌۭ لَّوْنُهَا تَسُرُّ ٱلنَّـٰظِرِينَ69

Sie erwiderten: „Bitte deinen Herrn, uns zu sagen, welche Farbe sie haben soll.“ Er antwortete: „Seht, Er sagt, es soll eine Kuh von heller, gelber Farbe sein, die das Auge des Betrachters erfreut.“

قَالُوا۟ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِىَ إِنَّ ٱلْبَقَرَ تَشَـٰبَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّآ إِن شَآءَ ٱللَّهُ لَمُهْتَدُونَ70

Sie sagten: „Bitte deinen Herrn, uns genauer zu erklären, wie sie beschaffen sein soll, denn die Kühe sehen für uns alle gleich aus. So Aḷḷāh will, werden wir dann bestimmt die richtige Kuh auswählen können.“

قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌۭ لَّا ذَلُولٌۭ تُثِيرُ ٱلْأَرْضَ وَلَا تَسْقِى ٱلْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌۭ لَّا شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا۟ ٱلْـَٔـٰنَ جِئْتَ بِٱلْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا۟ يَفْعَلُونَ71

Moses sagte: „Wahrlich, Er sagt, es soll eine Kuh sein, die nicht für das Pflügen des Bodens oder das Bewässern der Felder eingesetzt wurde, unversehrt, ohne Makel.“ Und sie sagten: „Endlich sagst du die Wahrheit.“ So schlachteten sie sie, und es hätte nur wenig gefehlt, und sie hätten es nicht getan.

وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًۭا فَٱدَّٰرَٰءۡتُمۡ فِيهَا ۖ وَٱللَّهُ مُخْرِجٌۭ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ72

Und (erinnert euch daran) als ihr einen Menschen getötet habt und jeder von euch die Schuld von sich wies. Aḷḷāh aber bringt ans Licht, was ihr verborgen haltet.

فَقُلْنَا ٱضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا ۚ كَذَٰلِكَ يُحْىِ ٱللَّهُ ٱلْمَوْتَىٰ وَيُرِيكُمْ ءَايَـٰتِهِۦ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ73

Wir sagten: „Berührt ihn (den Getöteten) mit einem Stück von ihr (d. h. der Kuh, die zu schlachten euch befohlen wurde, dann wird er zum Leben erwachen, um den Namen seines Mörders zu nennen)!“ So wird Aḷḷāh (auch am Tag der Auferstehung) die Toten zum Leben erwecken, und Er zeigt euch Seine Zeichen, damit ihr darüber nachdenkt.

ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِىَ كَٱلْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةًۭ ۚ وَإِنَّ مِنَ ٱلْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ ٱلْأَنْهَـٰرُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ ٱلْمَآءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ ٱللَّهِ ۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ74

Danach aber verhärteten sich eure Herzen wieder, sodass sie hart wurden wie Stein oder sogar noch härter. Denn es gibt Steine, aus denen Bäche entspringen und solche, aus denen, wenn sie gespalten werden, Wasser hervortritt und solche, die aus Furcht und Demut vor Aḷḷāh (von den Bergen) herabstürzen (während eure Herzen noch härter und völlig starr sind). Aḷḷāh aber ist eurem Tun42 gegenüber nicht achtlos.

۞ أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُوا۟ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌۭ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَـٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُۥ مِنۢ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ75

Hofft ihr (Muslime) denn, dass sie (die Juden) euch glauben, wo doch ein Teil (ihrer Gelehrten) das Wort Aḷḷāhs (aus der Thora) zu hören pflegte und sie es dann, nachdem sie es verstanden hatten, bewusst verfälschten?

وَإِذَا لَقُوا۟ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ قَالُوٓا۟ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍۢ قَالُوٓا۟ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ ٱللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِۦ عِندَ رَبِّكُمْ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ76

Und wenn (die Juden) mit den Gläubigen zusammentreffen, sagen sie: „Wir glauben (dass Muḥammad ﷺ die Wahrheit spricht und dass er ein Gesandter Aḷḷāhs ist, so wie es auch die Thora sagt).“ Wenn sie aber unter sich sind, sagen sie (vorwurfsvoll zueinander): „Sprecht ihr etwa mit ihnen (den Muslimen) über das, was Aḷḷāh euch mitgeteilt hat (sprich über die Ankündigung Muḥammads ﷺ in der Thora), damit sie es vor eurem Herrn gegen euch verwenden können? Habt ihr denn keinen Verstand?“

أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ77

Sind sie sich denn nicht bewusst, dass Aḷḷāh weiß, was sie verbergen und was sie offen kundtun?

وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ ٱلْكِتَـٰبَ إِلَّآ أَمَانِىَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ78

Es gibt unter ihnen Ungebildete, die kein Wissen um das Buch (der Thora) haben und es nur lesen (ohne zu verstehen). (Sie folgen den Lügen ihrer Gelehrten) und stellen nichts als Mutmaßungen an.

فَوَيْلٌۭ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ ٱلْكِتَـٰبَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَـٰذَا مِنْ عِندِ ٱللَّهِ لِيَشْتَرُوا۟ بِهِۦ ثَمَنًۭا قَلِيلًۭا ۖ فَوَيْلٌۭ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌۭ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ79

Darum wehe denen, die das Buch mit ihren eigenen Händen schreiben (und es verfälschen) und dann behaupten: „Das ist von Aḷḷāh“, um dadurch einen kleinen Gewinn zu erlangen (z. B. weltliche Macht oder Ansehen). Wehe ihnen wegen dessen, was ihre Hände geschrieben haben, und wehe ihnen, wegen dessen, was sie (damit) erworben haben!

وَقَالُوا۟ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامًۭا مَّعْدُودَةًۭ ۚ قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ ٱللَّهِ عَهْدًۭا فَلَن يُخْلِفَ ٱللَّهُ عَهْدَهُۥٓ ۖ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ80

Und sie sagen: „Das Höllenfeuer wird uns bestimmt nur ein paar abgezählte Tage berühren!“ Sag (Gesandter Aḷḷāhs): „Wurde euch das etwa von Aḷḷāh versprochen? Dann wird Aḷḷāh Sein Versprechen nicht brechen. Oder sagt ihr etwas über Aḷḷāh, worüber ihr keinerlei Wissen besitzt?“

بَلَىٰ مَن كَسَبَ سَيِّئَةًۭ وَأَحَـٰطَتْ بِهِۦ خَطِيٓـَٔتُهُۥ فَأُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ81

Aber, in der Tat! Wer das Übel (des Unglaubens) erworben hat und (daher) von seinem Vergehen43 umfangen ist – das sind die Insassen des Höllenfeuers, in dem sie (für immer) bleiben werden.

وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ أُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ82

Die aber, die glauben und Gutes tun, das sind die Bewohner des Paradiesgartens, darin werden sie (ewig) verweilen.

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ وَبِٱلْوَٰلِدَيْنِ إِحْسَانًۭا وَذِى ٱلْقُرْبَىٰ وَٱلْيَتَـٰمَىٰ وَٱلْمَسَـٰكِينِ وَقُولُوا۟ لِلنَّاسِ حُسْنًۭا وَأَقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًۭا مِّنكُمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ83

(Und erinnert euch daran) als wir den Bund mit (euch), den Kindern Israels, schlossen, nämlich dass ihr nichts und niemanden anbeten sollt außer Aḷḷāh, dass ihr mit euren Eltern, Verwandten, den Waisen und Bedürftigen gütig sein und zu den Menschen Gutes sprechen sollt,44 und dass ihr das rituelle Gebet beständig verrichten und die Zakāh entrichten sollt. Danach aber habt ihr euch, mit Ausnahme einiger weniger, abgewandt und seid aufsässig geblieben.

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَآءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَـٰرِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ84

Gedenkt des Bundes, den Wir mit euch schlossen (und den ihr in der Thora wiederfindet), dass ihr nicht gegenseitig euer Blut vergießt und einander nicht aus euren Häusern vertreibt. Ihr habt dies bekräftigt und bezeugt es ja selbst.

ثُمَّ أَنتُمْ هَـٰٓؤُلَآءِ تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًۭا مِّنكُم مِّن دِيَـٰرِهِمْ تَظَـٰهَرُونَ عَلَيْهِم بِٱلْإِثْمِ وَٱلْعُدْوَٰنِ وَإِن يَأْتُوكُمْ أُسَـٰرَىٰ تُفَـٰدُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ ٱلْكِتَـٰبِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍۢ ۚ فَمَا جَزَآءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْىٌۭ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰٓ أَشَدِّ ٱلْعَذَابِ ۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ85

Und doch seid ihr es, die (den Bund brecht, indem) ihr einander tötet und eine Gruppe von euch aus ihren Häusern vertreibt, indem ihr euch gegenseitig dabei helft, in sündhafter und feindlicher Weise gegen diese vorzugehen. Wenn sie aber als Gefangene zu euch kommen, kauft ihr sie frei, obwohl euch schon ihre Vertreibung verboten gewesen wäre. Glaubt ihr etwa nur an einen Teil des Buches (der Thora) und leugnet einen anderen Teil? Der Lohn derer von euch, die solches tun, ist nur Schande in diesem Leben, und am Tag der Auferstehung werden ihnen schwerste Qualen auferlegt. Aḷḷāh ist keineswegs achtlos gegenüber dem, was ihr tut45.

أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشْتَرَوُا۟ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا بِٱلۡأٓخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ ٱلْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ86

Jene sind es, die sich das weltliche Leben auf Kosten des Jenseits erkaufen. Ihr Leid wird nicht erleichtert werden, und sie werden keinen haben, der ihnen hilft.

وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَـٰبَ وَقَفَّيْنَا مِنۢ بَعْدِهِۦ بِٱلرُّسُلِ ۖ وَءَاتَيْنَا عِيسَى ٱبْنَ مَرْيَمَ ٱلْبَيِّنَـٰتِ وَأَيَّدْنَـٰهُ بِرُوحِ ٱلْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَآءَكُمْ رَسُولُۢ بِمَا لَا تَهْوَىٰٓ أَنفُسُكُمُ ٱسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًۭا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًۭا تَقْتُلُونَ87

Wahrlich, Wir gaben Moses die Schrift (der Thora) und ließen auf ihn weitere Gesandte folgen. Wir gewährten Jesus, dem Sohn der Maria, deutliche Zeichen (zur Bekräftigung seiner Glaubwürdigkeit) und gaben ihm die Unterstützung der reinen46 Seele (gemeint ist der Engel Gabriel ). Aber habt ihr euch nicht jedes Mal, wenn ein Gesandter euch (Israeliten) etwas brachte, was euren Wünschen nicht entsprach, (der Wahrheit gegenüber) hochmütig verhalten und die einen (Propheten) der Lüge bezichtigt und andere getötet?

وَقَالُوا۟ قُلُوبُنَا غُلْفُۢ ۚ بَل لَّعَنَهُمُ ٱللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًۭا مَّا يُؤْمِنُونَ88

Sie sagen (zur Rechtfertigung): „Unsere Herzen sind verhüllt (deshalb können wir dich nicht verstehen).“ In Wirklichkeit aber hat Aḷḷāh sie aufgrund ihres Unglaubens (und Undanks) verflucht, und so glauben sie nur wenig.

وَلَمَّا جَآءَهُمْ كِتَـٰبٌۭ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٌۭ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا۟ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ فَلَمَّا جَآءَهُم مَّا عَرَفُوا۟ كَفَرُوا۟ بِهِۦ ۚ فَلَعْنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلْكَـٰفِرِينَ89

Und als ein Buch (nämlich der Qur’ān) von Aḷḷāh zu ihnen kam, bestätigend, was ihnen (u. a. über die Eigenschaften des Propheten Muḥammad ﷺin der Thora) bereits vorlag – und zuvor hatten sie doch Aḷḷāh um den Sieg über die (götzendienerischen) Ungläubigen angefleht47 – als nun [Muḥammad mit dem Qur’ān] zu ihnen kam, was sie ja bereits zuvor wussten, da glaubten sie ihm nicht. Darum laste der Fluch Aḷḷāhs auf denen, die den Glauben (an Aḷḷāh und Seinen Gesandten Muhammad ﷺ trotz besseren Wissens) verweigern!

بِئْسَمَا ٱشْتَرَوْا۟ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُوا۟ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلَ ٱللَّهُ مِن فَضْلِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦ ۖ فَبَآءُو بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍۢ ۚ وَلِلْكَـٰفِرِينَ عَذَابٌۭ مُّهِينٌۭ90

Übel ist das, wofür sie ihre eigenen Seelen verkauft haben, indem sie leugneten, was Aḷḷāh herabsandte, einzig aus Ungerechtigkeit (und Neid), weil Aḷḷāh Seine Gnade gewährt, wem Seiner Diener auch immer Er will. So verdienen sie Zorn über Zorn (von Aḷḷāh), (wegen ihrer Leugnung des Propheten ﷺ und wegen der Fälschung der Thora), und den Ungläubigen steht eine erniedrigende Qual bevor.

وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُوا۟ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ قَالُوا۟ نُؤْمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَآءَهُۥ وَهُوَ ٱلْحَقُّ مُصَدِّقًۭا لِّمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنۢبِيَآءَ ٱللَّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ91

Und wenn zu ihnen gesagt wird: „Glaubt an das, was Aḷḷāh (zu Muḥammad ﷺ) hinabgesandt hat“, entgegnen sie: „Wir glauben an das, was zu uns herabgesandt wurde“, und leugnen das, was danach kam, obwohl es (das Buch des Qurʼān) die Wahrheit ist und bestätigt, was sich (in Form der Thora) bereits bei ihnen befindet. Sag (Gesandter Aḷḷāhs): „Warum habt ihr dann die Propheten Aḷḷāhs einst getötet, wenn ihr doch glaubtet (dass sie die Wahrheit brachten)?“

۞ وَلَقَدْ جَآءَكُم مُّوسَىٰ بِٱلْبَيِّنَـٰتِ ثُمَّ ٱتَّخَذْتُمُ ٱلْعِجْلَ مِنۢ بَعْدِهِۦ وَأَنتُمْ ظَـٰلِمُونَ92

(Euer Gesandter) Moses kam mit deutlichen Beweisen (seiner Glaubwürdigkeit) zu euch. Doch dann nahmt ihr (während er sich mit seinem Herrn traf) das Kalb (zum Gegenstand der Anbetung) und tatet damit Unrecht.

وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُوا۟ مَآ ءَاتَيْنَـٰكُم بِقُوَّةٍۢ وَٱسْمَعُوا۟ ۖ قَالُوا۟ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا۟ فِى قُلُوبِهِمُ ٱلْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُم بِهِۦٓ إِيمَـٰنُكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ93

Und (erinnert euch daran) als Wir mit euch den Bund schlossen (dass ihr Moses folgen solltet) und Wir (um euch Furcht einzuflößen) den Berg sich über euch erheben ließen (und sagten): „Haltet mit aller Kraft fest an dem, was Wir euch (von der Thora) gegeben haben, und hört darauf (sonst lassen Wir den Berg auf euch fallen)!“, da sagten sie: „Wir hören“ (jedoch ohne verstehen zu wollen), aber „Wir widersetzen uns (in unseren Taten)“. Aufgrund ihres Unglaubens setzte sich (die Liebe zum) Kalb in ihren Herzen fest. Sag (Gesandter Aḷḷāhs): „Übel ist, was euer Glaube euch befiehlt, wenn ihr überhaupt etwas glaubt!“

قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ ٱللَّهِ خَالِصَةًۭ مِّن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُا۟ ٱلْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ94

Sag (Gesandter Aḷḷāhs): „Wenn das Paradies, die Wohnstätte des Jenseits, bei Aḷḷāh einzig euch (Juden) bestimmt ist, unter Ausschluss aller anderen Menschen, dann wünscht euch doch (gleich) den Tod (um den Strapazen des weltlichen Lebens zu entkommen), wenn ihr wirklich aufrichtig seid!“

وَلَن يَتَمَنَّوْهُ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ95

Niemals aber werden sie ihn sich wünschen, aufgrund dessen, was sie taten (u. a. die Leugnung des Gesandten Aḷḷāhs ﷺ und die Verfälschung der Thora). Aḷḷāh aber kennt die Ungerechten.

وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ ٱلنَّاسِ عَلَىٰ حَيَوٰةٍۢ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشْرَكُوا۟ ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍۢ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِۦ مِنَ ٱلْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ ۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعْمَلُونَ96

Und du (Gesandter Aḷḷāhs) wirst sehen, dass [die Juden] es sind, die am meisten am Leben hängen, mehr noch als die Götzendiener (die nicht an die Auferstehung glauben). Gar mancher von ihnen wünscht sich, tausend Jahre alt zu werden, aber er wird der Strafe nicht entgehen, selbst wenn ihm ein noch so langes Leben gewährt werden sollte. Aḷḷāh sieht wohl, was sie tun48.

قُلْ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ ٱللَّهِ مُصَدِّقًۭا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًۭى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ97

Sag (Gesandter Aḷḷāhs, zu denjenigen Juden, die behaupten, Gabriel sei ihr Feind unter den Engeln, weil er dem Propheten ﷺ offenbart, was ihnen missfällt): „Wer Gabriel feindlich gesinnt ist, (soll wissen) dass er [den Qur’ān] mit Erlaubnis Aḷḷāhs in dein Herz hinabgesandt hat, bestätigend, was schon zuvor (in der Thora und im Evangelium) offenbart wurde, als Rechtleitung und frohe Botschaft für die Gläubigen.

مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلْكَـٰفِرِينَ98

Wer immer also ein Feind Aḷḷāhs, Seiner Engel, Seiner Gesandten und Gabriels und Michaels ist – so ist Aḷḷāh der Feind der Ungläubigen!“

وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ ءَايَـٰتِۭ بَيِّنَـٰتٍۢ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَآ إِلَّا ٱلْفَـٰسِقُونَ99

Wir haben auf dich (Gesandter Aḷḷāhs) klare Zeichen hinabgesandt (deine Wahrhaftigkeit bestätigend), und nur die Frevler glauben nicht daran.

أَوَكُلَّمَا عَـٰهَدُوا۟ عَهْدًۭا نَّبَذَهُۥ فَرِيقٌۭ مِّنْهُم ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ100

Ist es nicht so, dass jedes Mal, wenn [die Juden] ein Bündnis (mit Aḷḷāh) eingingen, ein Teil von ihnen es verwarf? Die meisten von ihnen glauben ja nicht!

وَلَمَّا جَآءَهُمْ رَسُولٌۭ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٌۭ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌۭ مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَـٰبَ كِتَـٰبَ ٱللَّهِ وَرَآءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ101

Und als nun ein Gesandter (Muḥammad ﷺ) entsandt von Aḷḷāh zu ihnen kam, um das zu bestätigen, was sich schon bei ihnen (in der Thora über Muḥammad ﷺ) befand, warf ein Teil derer, die die Schrift besitzen, Aḷḷāhs Schrift (achtlos) hinter ihre Rücken, als ob sie keinerlei Wissen hätten.

وَٱتَّبَعُوا۟ مَا تَتْلُوا۟ ٱلشَّيَـٰطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَـٰنَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَـٰنُ وَلَـٰكِنَّ ٱلشَّيَـٰطِينَ كَفَرُوا۟ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحْرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَـٰرُوتَ وَمَـٰرُوتَ ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌۭ فَلَا تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيْنَ ٱلْمَرْءِ وَزَوْجِهِۦ ۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ ٱللَّهِ ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا۟ لَمَنِ ٱشْتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِى ٱلۡأٓخِرَةِ مِنْ خَلَـٰقٍۢ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا۟ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا۟ يَعْلَمُونَ102

Und sie folgten dem, was die Satane (an Lügen) über die Herrschaft Salomons verbreiteten (nämlich dass Salomon seine Herrschaft durch Zauberei gefestigt habe). Aber es war nicht Salomon, der (aufgrund von Zauberei) ungläubig war, sondern es waren die Satane, da sie die Menschen die Zauberei lehrten, nämlich das, was auf die beiden Engel in Babel49 , Hārūt und Mārūt, (als Prüfung für die Menschen) herabgesandt worden war. Sie unterwiesen aber niemanden, ohne zuvor zu warnen: „Siehe, wir sind nur eine Versuchung, so werde nicht ungläubig (indem du die Zauberei praktizierst)!“ So lernten sie (u. a.) von den beiden, wie man Ehegatten (durch Säen von Hass) auseinanderbringt. Doch [die Zauberer] können damit niemandem Schaden zufügen, es sei denn mit Aḷḷāhs Erlaubnis. Sie lernten somit etwas, was ihnen schadete und keinerlei Nutzen brachte. [Jene Juden] aber wussten, dass wer (Aḷḷāhs Offenbarung gegen) die Zauberei eintauscht, keinen Anteil am Jenseits haben wird. Übel ist das, wofür sie sich selbst verkauft haben – wenn sie nur wüssten (was ihnen deshalb bevorsteht)!

وَلَوْ أَنَّهُمْ ءَامَنُوا۟ وَٱتَّقَوْا۟ لَمَثُوبَةٌۭ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ خَيْرٌۭ ۖ لَّوْ كَانُوا۟ يَعْلَمُونَ103

Und hätten sie geglaubt und sich (vor Aḷḷāh) in Acht genommen, wäre der Lohn Aḷḷāhs besser für sie gewesen. Wenn sie nur wüssten!

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَقُولُوا۟ رَٰعِنَا وَقُولُوا۟ ٱنظُرْنَا وَٱسْمَعُوا۟ ۗ وَلِلْكَـٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌۭ104

Ihr, die ihr glaubt! Sagt nicht: „Rāʿinā“, sondern sagt: „Unẓurnā“, und hört (auf den Gesandten Aḷḷāhs).50 Die Glaubensverweigerer nämlich erwartet schmerzliche Strafe.

مَّا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَـٰبِ وَلَا ٱلْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍۢ مِّن رَّبِّكُمْ ۗ وَٱللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِۦ مَن يَشَآءُ ۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلْفَضْلِ ٱلْعَظِيمِ105

Weder die Glaubensverweigerer unter den Leuten der Schrift (den Juden und Christen) noch die Götzendiener möchten, dass etwas Gutes von eurem Herrn auf euch herabkommt. Aḷḷāh aber zeichnet mit Seiner Gnade (u. a. mit dem Glauben, der Prophetenschaft und der Offenbarung) aus, wen immer Er will. Aḷḷāh ist Derjenige, Der unermesslich große Huld besitzt (weshalb alles Gute allein von Ihm kommt).

۞ مَا نَنسَخْ مِنْ ءَايَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍۢ مِّنْهَآ أَوْ مِثْلِهَآ ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌ106

Wenn Wir einen Vers des Qur’ān (hinsichtlich seiner Lesung oder Bedeutung) aufheben51 oder in Vergessenheit geraten lassen52 , dann bringen Wir einen besseren als diesen oder einen gleichwertigen hervor. Weißt du denn nicht (Gesandter Aḷḷāhs), dass Aḷḷāh zu allem die Macht hat?

أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلْكُ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا نَصِيرٍ107

Weißt du denn nicht, dass Aḷḷāh die Herrschaft über die Himmel und die Erde gehört? Außer Ihm habt ihr weder Schutzherrn und noch Helfer.

أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْـَٔلُوا۟ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبْلُ ۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ ٱلْكُفْرَ بِٱلْإِيمَـٰنِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ108

Wollt ihr (Gläubigen) euren Gesandten etwa auf dieselbe Weise mit Fragen bedrängen, wie man es einst mit Moses tat?53 Wer den Glauben gegen den Unglauben eintauscht, der ist in der Tat vom Weg der Mitte abgekommen.

وَدَّ كَثِيرٌۭ مِّنْ أَهْلِ ٱلْكِتَـٰبِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّنۢ بَعْدِ إِيمَـٰنِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًۭا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّنۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلْحَقُّ ۖ فَٱعْفُوا۟ وَٱصْفَحُوا۟ حَتَّىٰ يَأْتِىَ ٱللَّهُ بِأَمْرِهِۦٓ ۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ109

Viele der Schriftbesitzer wünschten, sie könnten euch wieder zu Ungläubigen machen, nachdem ihr zum Glauben gefunden habt, aus dem Neid heraus, der in ihrem Innersten entstand, als ihnen die Wahrheit klar wurde (nämlich dass die vom Gesandten Aḷḷāhs ﷺüberbrachte Botschaft wahr ist). Doch (ihr Gläubige!) vergebt ihnen (und bestraft sie nicht) und wendet euch ab (d. h. konfrontiert sie nicht damit), bis Aḷḷāhs Urteil (über sie) ergeht, denn Aḷḷāh hat wahrlich zu allem die Macht.

وَأَقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا۟ لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍۢ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ ۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌۭ110

Verrichtet (beständig) das Gebet und entrichtet die Zakāh (von eurem Vermögen), und was immer ihr an Gutem für euch vorausschickt, so werdet ihr es bei Aḷḷāh (am Tag der Auferstehung als Lohn) vorfinden, denn gewiss, Aḷḷāh sieht wohl, was ihr tut.

وَقَالُوا۟ لَن يَدْخُلَ ٱلْجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَـٰرَىٰ ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا۟ بُرْهَـٰنَكُمْ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ111

Sie (manche Juden und Christen) sagen: „Keiner wird das Paradies betreten, außer er ist Jude“ oder „außer er ist Christ.“ Das sind ihre Wunschvorstellungen. Sag (zu ihnen, Gesandter Aḷḷāhs): „Legt einen Beweis dafür vor, wenn ihr die Wahrheit sagt!“

بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌۭ فَلَهُۥٓ أَجْرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ112

Nein, jeder, der Aḷḷāh ergeben ist und Gutes tut (indem er umsetzt, was der Gesandte Aḷḷāhs ﷺ brachte), hat seinen Lohn bei seinem Herrn (und kommt ins Paradies). Sie brauchen keine Furcht (vor dem Jenseits) zu haben und müssen nicht traurig sein (über das, was ihnen auf dieser Welt vorenthalten wurde).

وَقَالَتِ ٱلْيَهُودُ لَيْسَتِ ٱلنَّصَـٰرَىٰ عَلَىٰ شَىْءٍۢ وَقَالَتِ ٱلنَّصَـٰرَىٰ لَيْسَتِ ٱلْيَهُودُ عَلَىٰ شَىْءٍۢ وَهُمْ يَتْلُونَ ٱلْكِتَـٰبَ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ فَٱللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ فِيمَا كَانُوا۟ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ113

Die Juden sagen: „Die Christen folgen nicht dem wahren Glauben!“ Und die Christen sagen: „Die Juden folgen nicht dem wahren Glauben!“ Und beide tragen sie doch das Buch (Thora bzw. Evangelium) vor (das Aḷḷāh ihnen offenbarte und in dem sie aufgefordert wurden, an alle Propheten zu glauben). Genauso aber sprechen auch die (Götzendiener), die keinerlei Wissen besitzen (und deshalb alle Propheten und Gesandten mitsamt ihren Botschaften zurückweisen). Darum wird Aḷḷāh am Tag der Auferstehung zwischen ihnen über das richten, worüber sie uneins waren (dass es nämlich gilt, an alle Propheten und Offenbarungen zu glauben).

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَـٰجِدَ ٱللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا ٱسْمُهُۥ وَسَعَىٰ فِى خَرَابِهَآ ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَآ إِلَّا خَآئِفِينَ ۚ لَهُمْ فِى ٱلدُّنْيَا خِزْىٌۭ وَلَهُمْ فِى ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌۭ114

Wer aber ist ungerechter als der, der verhindert, dass an Aḷḷāhs Gebetsstätten Seines Namens (durch Gottesdienste aller Art) gedacht wird und der darum eifert, diese zu zerstören? Ihnen gebührt es, dass sie sie nur voll Furcht betreten.54 Für sie gibt es auf der Erde nur Schande, und im Jenseits erwartet sie gewaltiges Leid.

وَلِلَّهِ ٱلْمَشْرِقُ وَٱلْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا۟ فَثَمَّ وَجْهُ ٱللَّهِ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ وَٰسِعٌ عَلِيمٌۭ115

Aḷḷāh aber besitzt die Herrschaft über den Osten und den Westen (und alles, was sich dazwischen befindet), und wohin auch immer ihr euch wendet – dort ist das Antlitz Aḷḷāhs!55 Wahrlich, Aḷḷāh umfasst (mit Seiner Gnade und Erleichterung) alles und kennt (die Absichten und Taten) alle.

وَقَالُوا۟ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدًۭا ۗ سُبْحَـٰنَهُۥ ۖ بَل لَّهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ كُلّٞ لَّهُۥ قَـٰنِتُونَ116

Und56 sie (die Götzendiener, Juden und Christen) sagen: „Aḷḷāh hat sich einen Sohn (bzw. Töchter) genommen.“ Heilig und hocherhaben ist Er über das, was sie sagen! Vielmehr besitzt Er die alleinige Herrschaft über alles, was in den Himmeln und auf der Erde ist, alles Erschaffene ist Ihm in Demut ergeben.

بَدِيعُ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَىٰٓ أَمْرًۭا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ117

Er ist der Schöpfer der Himmel und der Erde in nie dagewesener Form. Wenn Er beschließt, dass etwas sein soll, spricht Er nur: „Sei!“, und es ist.

وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا ٱللَّهُ أَوْ تَأْتِينَآ ءَايَةٌۭ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَـٰبَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَيَّنَّا ٱلۡأٓيَـٰتِ لِقَوْمٍۢ يُوقِنُونَ118

Und die, die keinerlei Wissen besitzen, sagen: „Warum spricht Aḷḷāh nicht (direkt) zu uns, oder warum kommt kein Zeichen zu uns?“ So haben schon jene vor ihnen (die bereits früher die Gesandten der Lüge bezichtigten) gesprochen. Ihre Herzen ähneln einander. Wir aber haben die Zeichen für diejenigen, die (von der Wahrheit, wenn sie sich ihnen zeigt) überzeugt sind, deutlich gemacht.

إِنَّآ أَرْسَلْنَـٰكَ بِٱلْحَقِّ بَشِيرًۭا وَنَذِيرًۭا ۖ وَلَا تُسْـَٔلُ عَنْ أَصْحَـٰبِ ٱلْجَحِيمِ119

Wahrlich, Wir haben dich (Gesandter Aḷḷāhs) mit (der Religion) der Wahrheit entsandt, als Verkünder froher Botschaft und als Warner. Du trägst keinerlei Verantwortung für die57 Insassen des Höllenfeuers.

وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ ٱلْيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَـٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ ٱتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُم بَعْدَ ٱلَّذِى جَآءَكَ مِنَ ٱلْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا نَصِيرٍ120

Weder Juden noch Christen werden jemals zufrieden sein mit dir (Gesandter Aḷḷāhs), solange du nicht (den Islam verlässt und) ihrem Glauben folgst. Sag: „Wahrlich, die Rechtleitung Aḷḷāhs, das ist die einzig wahre Rechtleitung!“ Würdest du ihren Forderungen nachkommen, nach all dem Wissen, das du erhalten hast, dann gäbe es für dich ganz gewiss keinen Schutzherrn und keinen Helfer vor Aḷḷāh.

ٱلَّذِينَ ءَاتَيْنَـٰهُمُ ٱلْكِتَـٰبَ يَتْلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُو۟لَـٰٓئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِۦ ۗ وَمَن يَكْفُرْ بِهِۦ فَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْخَـٰسِرُونَ121

(Unter den Juden und Christen), denen Wir die Schrift gegeben haben (sind manche), die ihr so folgen, wie ihr gefolgt werden soll.58 Sie sind es, die an ihn (den Qur’ān) glauben59. Die aber nicht an ihn glauben, das sind die Verlierer.

يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى ٱلْعَـٰلَمِينَ122

Ihr Kinder Israels! Gedenkt der Gnaden, die Ich euch gewährt habe, und dass Ich euch vor den anderen Völkern (eurer Zeit) den Vorrang gab (und viele Propheten zu euch entsandte).

وَٱتَّقُوا۟ يَوْمًۭا لَّا تَجْزِى نَفْسٌ عَن نَّفْسٍۢ شَيْـًۭٔا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌۭ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَـٰعَةٌۭ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ123

Und nehmt euch in Acht vor einem Tag, an dem keine Seele einer anderen wird nützen können, an dem von ihr keine Art des Loskaufs angenommen wird, an dem keine Fürsprache ihr helfen und niemand ihr beistehen wird.

۞ وَإِذِ ٱبْتَلَىٰٓ إِبْرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَـٰتٍۢ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّى جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًۭا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِى ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِى ٱلظَّـٰلِمِينَ124

Und (erinnert euch daran) als Abraham von seinem Herrn durch Worte (die Gebote beinhalteten) geprüft wurde und er sie vollumfänglich erfüllte. Da sprach Aḷḷāh: „Siehe, Ich werde dich zu einem Vorbild für die Menschen machen.“ Da fragte er: „Und auch von meinen Nachkommen?“ Aḷḷāh antwortete: „Mein Bund (mit dir, dich zu einem Vorbild zu machen) schließt die Ungerechten (deiner Nachkommenschaft) nicht ein.“

وَإِذْ جَعَلْنَا ٱلْبَيْتَ مَثَابَةًۭ لِّلنَّاسِ وَأَمْنًۭا وَٱتَّخِذُوا۟ مِن مَّقَامِ إِبْرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗى ۖ وَعَهِدْنَآ إِلَىٰٓ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِىَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلْعَـٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ125

Und (erinnert euch daran) dass Wir das Haus (die Kaʽbah) zu einem Ort der beständigen Rückkehr für die Menschen und zu einem Zufluchtsort60 machten und (sagten): „Nehmt diesen Platz, an dem Abraham einst stand (und wo er die Kaʽbah erbaute) zum Gebetsort!“61 Und Wir trugen Abraham und Ismael auf: „Reinigt Mein Haus (von Götzendienst und Schmutz) für die, die es umkreisen, sich dorthin (zum Iʽtikāf62) zurückziehen und sich im Gebet verbeugen und niederwerfen wollen.“

وَإِذْ قَالَ إِبْرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجْعَلْ هَـٰذَا بَلَدًا ءَامِنًۭا وَٱرْزُقْ أَهْلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنْ ءَامَنَ مِنْهُم بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلۡأٓخِرِ ۖ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلًۭا ثُمَّ أَضْطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِ ۖ وَبِئْسَ ٱلْمَصِيرُ126

Und (gedenke, Prophet) der Zeit, als Abraham seinen Herrn anrief: „O Herr, mach diese Stadt (Mekka) zu einem sicheren Ort, und versorge ihre Bewohner – die von ihnen, die an Aḷḷāh und an den Letzten Tag glauben – mit Früchten aller Art!“ Und Aḷḷāh sagte: „Und auch diejenigen, die nicht glauben, werde Ich für eine kurze Zeit ihr Leben genießen lassen. Dann aber werde Ich sie in die Qualen des Höllenfeuers zwingen. Was für ein übles Ende das ist!“

وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَٰهِـۧمُ ٱلْقَوَاعِدَ مِنَ ٱلْبَيْتِ وَإِسْمَـٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ127

Und (gedenke, Prophet, der Zeit) als Abraham und Ismael die Grundmauern des Hauses (der Kaʽbah) erhöhten und sagten: „Unser Herr, nimm es von uns an, denn Du allein bist der Allhörende (Der unsere Bitten erhört) und Allwissende (Der unser Tun und unsere Absichten kennt)!

رَبَّنَا وَٱجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةًۭ مُّسْلِمَةًۭ لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ128

Unser Herr, mach uns zu Menschen, die Dir (demütig) ergeben (und gehorsam) sind, und mach aus unseren Nachkommen eine Gemeinschaft, die Dir ergeben ist! Zeig uns, wie wir Dich anbeten sollen, und wende Dich uns (unsere Reue annehmend)63 zu, denn gewiss, Du bist Der, Der stets die Reue annimmt und Du bist der Gnädige.

رَبَّنَا وَٱبْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًۭا مِّنْهُمْ يَتْلُوا۟ عَلَيْهِمْ ءَايَـٰتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلْكِتَـٰبَ وَٱلْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ129

Unser Herr, lass aus ihrer Mitte einen Gesandten hervorgehen, der ihnen Deine (offenbarten) Verse vorträgt, der sie die Offenbarungsschrift (Qur’ān) und die Weisheit lehrt (durch die Sunnah) und sie (vom Götzendienst und anderen Freveln) reinigt, denn fürwahr, Du allein bist der Allüberlegene und Allweise!“

وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَٰهِـۧمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُۥ ۚ وَلَقَدِ ٱصْطَفَيْنَـٰهُ فِى ٱلدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُۥ فِى ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ130

Keiner aber wendet sich vom Glauben Abrahams ab, es sei denn jemand, der sich selbst verschmäht, wo Wir Abraham doch schon in dieser Welt auserwählt haben und er im Jenseits mit Gewissheit zu den Rechtschaffenen gehören wird.

إِذْ قَالَ لَهُۥ رَبُّهُۥٓ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ131

Denn als sein Herr zu ihm sprach: „Sei Mir ergeben!“, antwortete er: „Ich ergebe mich (sofort und bedingungslos) dem Herrn der Welten.“

وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبْرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَـٰبَنِىَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ132

Abraham trug dies auch seinen Söhnen auf und ebenso (sein Enkel) Jakob (wiederum seinen Söhnen): „Meine Söhne, Aḷḷāh hat euch den Glauben gewährt, darum sterbt nicht, ohne Aḷḷāh aufrichtig ergeben zu sein64!“

أَمْ كُنتُمْ شُهَدَآءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ ٱلْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنۢ بَعْدِى قَالُوا۟ نَعْبُدُ إِلَـٰهَكَ وَإِلَـٰهَ ءَابَآئِكَ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ وَإِسْحَـٰقَ إِلَـٰهًۭا وَٰحِدًۭا وَنَحْنُ لَهُۥ مُسْلِمُونَ133

Wart ihr denn anwesend, als Jakob im Sterben lag und zu seinen Söhnen sagte: „Was werdet ihr nach mir anbeten?“ Sie antworteten: „Wir dienen deinem Gott, dem Gott deiner Väter Abraham, Ismael und Isaak, dem einzigen Gott, und Ihm sind wir in Demut ergeben.“

تِلْكَ أُمَّةٌۭ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْـَٔلُونَ عَمَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ134

Diese Gemeinschaft ist nun dahingegangen, und ihr wird zuteilwerden, was sie erworben hat und euch das, was ihr erworben habt.65 Ihr aber werdet nicht nach dem gefragt werden, was sie getan haben (deshalb lasst euch nicht ablenken und bereitet euch auf den Tag der Auferstehung vor).

وَقَالُوا۟ كُونُوا۟ هُودًا أَوْ نَصَـٰرَىٰ تَهْتَدُوا۟ ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَٰهِـۧمَ حَنِيفًۭا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلْمُشْرِكِينَ135

Und sie (die Juden bzw. Christen) sagen: „Seid Juden!“ oder „Seid Christen, dann werdet ihr rechtgeleitet sein!“ Sag (Gesandter Aḷḷāhs, zu ihnen): „Wir folgen vielmehr dem Glauben Abrahams, der sich (von allen falschen Glaubensvorstellungen) ab- (und zum wahren Glauben) hinwandte und nicht zu den Götzendienern gehörte.“

قُولُوٓا۟ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَآ أُنزِلَ إِلَىٰٓ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ وَإِسْحَـٰقَ وَيَعْقُوبَ وَٱلْأَسْبَاطِ وَمَآ أُوتِىَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَآ أُوتِىَ ٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍۢ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُۥ مُسْلِمُونَ136

Sagt (ihr Gläubigen, zu den Juden und Christen): „Wir glauben an Aḷḷāh und an das, was uns (vom Qurʼān) herabgesandt wurde und an das, was auf Abraham, Ismael, Isaak, Jakob und auf die Stämme (der Propheten unter den Nachkommen der zwölf Söhne Jakobs) herabgesandt wurde und an das, was Moses und Jesus gegeben wurde (die Thora bzw. das Evangelium) und was allen (anderen) Propheten von ihrem Herrn gegeben wurde. Wir machen keinen Unterschied zwischen irgendwelchen von ihnen (indem wir nur an manche von ihnen glauben), und Ihm (allein) sind wir ergeben.“

فَإِنْ ءَامَنُوا۟ بِمِثْلِ مَآ ءَامَنتُم بِهِۦ فَقَدِ ٱهْتَدَوا۟ ۖ وَّإِن تَوَلَّوْا۟ فَإِنَّمَا هُمْ فِى شِقَاقٍۢ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ ٱللَّهُ ۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ137

Wenn sie so glauben, wie ihr glaubt, dann sind sie rechtgeleitet. Wenn sie sich aber abwenden (und nur an einige oder gar keine Propheten glauben), dann werden sie nur in Uneinigkeit und Feindschaft geraten. Dir aber (Gesandter Aḷḷāhs) genügt Aḷḷāh als Schutz vor ihnen, denn Er hört und weiß alles.

صِبْغَةَ ٱللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ ٱللَّهِ صِبْغَةًۭ ۖ وَنَحْنُ لَهُۥ عَـٰبِدُونَ138

Aḷḷāhs Taufe66 (mit der Er ﷻ euch erschuf, haltet an ihr fest)! Wer tauft besser als Aḷḷāh?67 (Und sagt:) „Ihm allein dienen wir.“

قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِى ٱللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَآ أَعْمَـٰلُنَا وَلَكُمْ أَعْمَـٰلُكُمْ وَنَحْنُ لَهُۥ مُخْلِصُونَ139

Sag (Gesandter Aḷḷāhs): „Wollt ihr (Juden und Christen) mit uns über Aḷḷāh streiten (nur weil ihr euer Buch vor uns erhalten habt und deshalb meint, Ihm näher zu stehen), wo Er doch unser und euer Herr ist? Wir sind für unsere Taten verantwortlich und ihr für eure (es geht nicht darum, wer oder was zuerst da war), und was uns betrifft, so sind wir Ihm allein aufrichtig ergeben (und gehorsam).

أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ وَإِسْحَـٰقَ وَيَعْقُوبَ وَٱلْأَسْبَاطَ كَانُوا۟ هُودًا أَوْ نَصَـٰرَىٰ ۗ قُلْ ءَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ ٱللَّهُ ۗ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَـٰدَةً عِندَهُۥ مِنَ ٱللَّهِ ۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ140

Oder behauptet ihr68 etwa, Abraham, Ismael, Isaak, Jakob und die Stämme (bzw. die Propheten unter den Nachkommen Jakobs, die ja alle vor der Thora und dem Evangelium waren) seien Juden oder Christen gewesen? Sag (Gesandter Aḷḷāhs): „Wisst ihr denn mehr als Aḷḷāh?“ Wer aber begeht größeres Unrecht als der, der ein Zeugnis Aḷḷāhs verschweigt, das sich bei ihm befindet? Aḷḷāh jedoch ist ihrem Tun gegenüber nicht unachtsam.

تِلْكَ أُمَّةٌۭ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْـَٔلُونَ عَمَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ141

Diese Gemeinschaft ist nun dahingegangen. Sie ist für das verantwortlich, was sie erworben hat, und ihr seid für das verantwortlich, was ihr erworben habt. Ihr aber werdet nicht nach dem befragt werden, was sie getan haben (sondern nach dem, was ihr getan habt, also bereitet euch selbst auf den Tag der Auferstehung vor).

Al-Fātiḥah

Die (den Qurʼān) eröffnende (Sūrah)

سُوْرَۃُ الفاتحة

7

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ 1
ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ2
ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ3
مَـٰلِكِ يَوْمِ ٱلدِّينِ4
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ5
ٱهْدِنَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلْمُسْتَقِيمَ6
صِرَٰطَ ٱلَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ ٱلْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا ٱلضَّآلِّينَ7
Al-Baqarah

Die Kuh

سُوْرَۃُ البقرة

286

بِسْمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحْمَـٰنِ ٱلرَّحِيمِ
الٓمٓ 1
ذَٰلِكَ ٱلْكِتَـٰبُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًۭى لِّلْمُتَّقِينَ2
ٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِٱلْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقْنَـٰهُمْ يُنفِقُونَ3
وَٱلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَآ أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِٱلۡأٓخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ4
أُو۟لَـٰٓئِكَ عَلَىٰ هُدًۭى مِّن رَّبِّهِمْ ۖ وَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْمُفْلِحُونَ5
إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ سَوَآءٌ عَلَيْهِمْ ءَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ6
خَتَمَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰٓ أَبْصَـٰرِهِمْ غِشَـٰوَةٌۭ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌۭ7
وَمِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَقُولُ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَبِٱلْيَوْمِ ٱلۡأٓخِرِ وَمَا هُم بِمُؤْمِنِينَ8
يُخَـٰدِعُونَ ٱللَّهَ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ9
فِى قُلُوبِهِم مَّرَضٌۭ فَزَادَهُمُ ٱللَّهُ مَرَضًۭا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمُۢ بِمَا كَانُوا۟ يَكْذِبُونَ10
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا۟ فِى ٱلْأَرْضِ قَالُوٓا۟ إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ11
أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ ٱلْمُفْسِدُونَ وَلَـٰكِن لَّا يَشْعُرُونَ12
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُوا۟ كَمَآ ءَامَنَ ٱلنَّاسُ قَالُوٓا۟ أَنُؤْمِنُ كَمَآ ءَامَنَ ٱلسُّفَهَآءُ ۗ أَلَآ إِنَّهُمْ هُمُ ٱلسُّفَهَآءُ وَلَـٰكِن لَّا يَعْلَمُونَ13
وَإِذَا لَقُوا۟ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ قَالُوٓا۟ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوْا۟ إِلَىٰ شَيَـٰطِينِهِمْ قَالُوٓا۟ إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُونَ14
ٱللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِى طُغْيَـٰنِهِمْ يَعْمَهُونَ15
أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشْتَرَوُا۟ ٱلضَّلَـٰلَةَ بِٱلْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَت تِّجَـٰرَتُهُمْ وَمَا كَانُوا۟ مُهْتَدِينَ16
مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ ٱلَّذِى ٱسْتَوْقَدَ نَارًۭا فَلَمَّآ أَضَآءَتْ مَا حَوْلَهُۥ ذَهَبَ ٱللَّهُ بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِى ظُلُمَـٰتٍۢ لَّا يُبْصِرُونَ17
صُمُّۢ بُكْمٌ عُمْىٌۭ فَهُمْ لَا يَرْجِعُونَ18
أَوْ كَصَيِّبٍۢ مِّنَ ٱلسَّمَآءِ فِيهِ ظُلُمَـٰتٌۭ وَرَعْدٌۭ وَبَرْقٌۭ يَجْعَلُونَ أَصَـٰبِعَهُمْ فِىٓ ءَاذَانِهِم مِّنَ ٱلصَّوَٰعِقِ حَذَرَ ٱلْمَوْتِ ۚ وَٱللَّهُ مُحِيطُۢ بِٱلْكَـٰفِرِينَ19
يَكَادُ ٱلْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَـٰرَهُمْ ۖ كُلَّمَآ أَضَآءَ لَهُم مَّشَوْا۟ فِيهِ وَإِذَآ أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ قَامُوا۟ ۚ وَلَوْ شَآءَ ٱللَّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَـٰرِهِمْ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ20
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ ٱعْبُدُوا۟ رَبَّكُمُ ٱلَّذِى خَلَقَكُمْ وَٱلَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ21
ٱلَّذِى جَعَلَ لَكُمُ ٱلْأَرْضَ فِرَٰشًۭا وَٱلسَّمَآءَ بِنَآءًۭ وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءًۭ فَأَخْرَجَ بِهِۦ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ رِزْقًۭا لَّكُمْ ۖ فَلَا تَجْعَلُوا۟ لِلَّهِ أَندَادًۭا وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ22
وَإِن كُنتُمْ فِى رَيْبٍۢ مِّمَّا نَزَّلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا فَأْتُوا۟ بِسُورَةٍۢ مِّن مِّثْلِهِۦ وَٱدْعُوا۟ شُهَدَآءَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ23
فَإِن لَّمْ تَفْعَلُوا۟ وَلَن تَفْعَلُوا۟ فَٱتَّقُوا۟ ٱلنَّارَ ٱلَّتِى وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَٱلْحِجَارَةُ ۖ أُعِدَّتْ لِلْكَـٰفِرِينَ24
وَبَشِّرِ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّـٰتٍۢ تَجْرِى مِن تَحْتِهَا ٱلْأَنْهَـٰرُ ۖ كُلَّمَا رُزِقُوا۟ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍۢ رِّزْقًۭا ۙ قَالُوا۟ هَـٰذَا ٱلَّذِى رُزِقْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَأُتُوا۟ بِهِۦ مُتَشَـٰبِهًۭا ۖ وَلَهُمْ فِيهَآ أَزْوَٰجٌۭ مُّطَهَّرَةٌۭ ۖ وَهُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ25
۞ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَسْتَحْىِۦٓ أَن يَضْرِبَ مَثَلًۭا مَّا بَعُوضَةًۭ فَمَا فَوْقَهَا ۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ ٱلْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۖ وَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ فَيَقُولُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَـٰذَا مَثَلًۭا ۘ يُضِلُّ بِهِۦ كَثِيرًۭا وَيَهْدِى بِهِۦ كَثِيرًۭا ۚ وَمَا يُضِلُّ بِهِۦٓ إِلَّا ٱلْفَـٰسِقِينَ26
ٱلَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ ٱللَّهِ مِنۢ بَعْدِ مِيثَـٰقِهِۦ وَيَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ ٱللَّهُ بِهِۦٓ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِى ٱلْأَرْضِ ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْخَـٰسِرُونَ27
كَيْفَ تَكْفُرُونَ بِٱللَّهِ وَكُنتُمْ أَمْوَٰتًۭا فَأَحْيَـٰكُمْ ۖ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ28
هُوَ ٱلَّذِى خَلَقَ لَكُم مَّا فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًۭا ثُمَّ ٱسْتَوَىٰٓ إِلَى ٱلسَّمَآءِ فَسَوَّىٰهُنَّ سَبْعَ سَمَـٰوَٰتٍۢ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَلِيمٌۭ29
وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَـٰٓئِكَةِ إِنِّى جَاعِلٌۭ فِى ٱلْأَرْضِ خَلِيفَةًۭ ۖ قَالُوٓا۟ أَتَجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ ٱلدِّمَآءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ ۖ قَالَ إِنِّىٓ أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ30
وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلْأَسْمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى ٱلْمَلَـٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِى بِأَسْمَآءِ هَـٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ31
قَالُوا۟ سُبْحَـٰنَكَ لَا عِلْمَ لَنَآ إِلَّا مَا عَلَّمْتَنَآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَلِيمُ ٱلْحَكِيمُ32
قَالَ يَـٰٓـَٔادَمُ أَنۢبِئْهُم بِأَسْمَآئِهِمْ ۖ فَلَمَّآ أَنۢبَأَهُم بِأَسْمَآئِهِمْ قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّىٓ أَعْلَمُ غَيْبَ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ وَأَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ33
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَـٰٓئِكَةِ ٱسْجُدُوا۟ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓا۟ إِلَّآ إِبْلِيسَ أَبَىٰ وَٱسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ ٱلْكَـٰفِرِينَ34
وَقُلْنَا يَـٰٓـَٔادَمُ ٱسْكُنْ أَنتَ وَزَوْجُكَ ٱلْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَـٰذِهِ ٱلشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ ٱلظَّـٰلِمِينَ35
فَأَزَلَّهُمَا ٱلشَّيْطَـٰنُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ ۖ وَقُلْنَا ٱهْبِطُوا۟ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوّٞ ۖ وَلَكُمْ فِى ٱلْأَرْضِ مُسْتَقَرّٞ وَمَتَـٰعٌ إِلَىٰ حِينٍۢ36
فَتَلَقَّىٰٓ ءَادَمُ مِن رَّبِّهِۦ كَلِمَـٰتٍۢ فَتَابَ عَلَيْهِ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ37
قُلْنَا ٱهْبِطُوا۟ مِنْهَا جَمِيعًۭا ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّى هُدًۭى فَمَن تَبِعَ هُدَاىَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ38
وَٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ وَكَذَّبُوا۟ بِـَٔايَـٰتِنَآ أُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ39
يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَوْفُوا۟ بِعَهْدِىٓ أُوفِ بِعَهْدِكُمْ وَإِيَّـٰىَ فَٱرْهَبُونِ40
وَءَامِنُوا۟ بِمَآ أَنزَلْتُ مُصَدِّقًۭا لِّمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُونُوٓا۟ أَوَّلَ كَافِرِۭ بِهِۦ ۖ وَلَا تَشْتَرُوا۟ بِـَٔايَـٰتِى ثَمَنًۭا قَلِيلًۭا وَإِيَّـٰىَ فَٱتَّقُونِ41
وَلَا تَلْبِسُوا۟ ٱلْحَقَّ بِٱلْبَـٰطِلِ وَتَكْتُمُوا۟ ٱلْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ42
وَأَقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ وَٱرْكَعُوا۟ مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ43
۞ أَتَأْمُرُونَ ٱلنَّاسَ بِٱلْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَكُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ ٱلْكِتَـٰبَ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ44
وَٱسْتَعِينُوا۟ بِٱلصَّبْرِ وَٱلصَّلَوٰةِ ۚ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلَّا عَلَى ٱلْخَـٰشِعِينَ45
ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَـٰقُوا۟ رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَٰجِعُونَ46
يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى ٱلْعَـٰلَمِينَ47
وَٱتَّقُوا۟ يَوْمًۭا لَّا تَجْزِى نَفْسٌ عَن نَّفْسٍۢ شَيْـًۭٔا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَـٰعَةٌۭ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌۭ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ48
وَإِذْ نَجَّيْنَـٰكُم مِّنْ ءَالِ فِرْعَوْنَ يَسُومُونَكُمْ سُوٓءَ ٱلْعَذَابِ يُذَبِّحُونَ أَبْنَآءَكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَآءَكُمْ ۚ وَفِى ذَٰلِكُم بَلَآءٌۭ مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌۭ49
وَإِذْ فَرَقْنَا بِكُمُ ٱلْبَحْرَ فَأَنجَيْنَـٰكُمْ وَأَغْرَقْنَآ ءَالَ فِرْعَوْنَ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ50
وَإِذْ وَٰعَدْنَا مُوسَىٰٓ أَرْبَعِينَ لَيْلَةًۭ ثُمَّ ٱتَّخَذْتُمُ ٱلْعِجْلَ مِنۢ بَعْدِهِۦ وَأَنتُمْ ظَـٰلِمُونَ51
ثُمَّ عَفَوْنَا عَنكُم مِّنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ52
وَإِذْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَـٰبَ وَٱلْفُرْقَانَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ53
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦ يَـٰقَوْمِ إِنَّكُمْ ظَلَمْتُمْ أَنفُسَكُم بِٱتِّخَاذِكُمُ ٱلْعِجْلَ فَتُوبُوٓا۟ إِلَىٰ بَارِئِكُمْ فَٱقْتُلُوٓا۟ أَنفُسَكُمْ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌۭ لَّكُمْ عِندَ بَارِئِكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ ۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ54
وَإِذْ قُلْتُمْ يَـٰمُوسَىٰ لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ نَرَى ٱللَّهَ جَهْرَةًۭ فَأَخَذَتْكُمُ ٱلصَّـٰعِقَةُ وَأَنتُمْ تَنظُرُونَ55
ثُمَّ بَعَثْنَـٰكُم مِّنۢ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ56
وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ ٱلْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ ٱلْمَنَّ وَٱلسَّلْوَىٰ ۖ كُلُوا۟ مِن طَيِّبَـٰتِ مَا رَزَقْنَـٰكُمْ ۖ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـٰكِن كَانُوٓا۟ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ57
وَإِذْ قُلْنَا ٱدْخُلُوا۟ هَـٰذِهِ ٱلْقَرْيَةَ فَكُلُوا۟ مِنْهَا حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَدًۭا وَٱدْخُلُوا۟ ٱلْبَابَ سُجَّدًۭا وَقُولُوا۟ حِطَّةٌۭ نَّغْفِرْ لَكُمْ خَطَـٰيَـٰكُمْ ۚ وَسَنَزِيدُ ٱلْمُحْسِنِينَ58
فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ قَوْلًا غَيْرَ ٱلَّذِى قِيلَ لَهُمْ فَأَنزَلْنَا عَلَى ٱلَّذِينَ ظَلَمُوا۟ رِجْزًۭا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُوا۟ يَفْسُقُونَ59
۞ وَإِذِ ٱسْتَسْقَىٰ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦ فَقُلْنَا ٱضْرِب بِّعَصَاكَ ٱلْحَجَرَ ۖ فَٱنفَجَرَتْ مِنْهُ ٱثْنَتَا عَشْرَةَ عَيْنًۭا ۖ قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٍۢ مَّشْرَبَهُمْ ۖ كُلُوا۟ وَٱشْرَبُوا۟ مِن رِّزْقِ ٱللَّهِ وَلَا تَعْثَوْا۟ فِى ٱلْأَرْضِ مُفْسِدِينَ60
وَإِذْ قُلْتُمْ يَـٰمُوسَىٰ لَن نَّصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍۢ وَٰحِدٍۢ فَٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنۢبِتُ ٱلْأَرْضُ مِنۢ بَقْلِهَا وَقِثَّآئِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا ۖ قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ ٱلَّذِى هُوَ أَدْنَىٰ بِٱلَّذِى هُوَ خَيْرٌ ۚ ٱهْبِطُوا۟ مِصْرًۭا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ ۗ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ ٱلذِّلَّةُ وَٱلْمَسْكَنَةُ وَبَآءُو بِغَضَبٍۢ مِّنَ ٱللَّهِ ۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا۟ يَكْفُرُونَ بِـَٔايَـٰتِ ٱللَّهِ وَيَقْتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيْرِ ٱلْحَقِّ ۗ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا۟ وَّكَانُوا۟ يَعْتَدُونَ61
إِنَّ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَٱلَّذِينَ هَادُوا۟ وَٱلنَّصَـٰرَىٰ وَٱلصَّـٰبِـِٔينَ مَنْ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلۡأٓخِرِ وَعَمِلَ صَـٰلِحًۭا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ62
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُوا۟ مَآ ءَاتَيْنَـٰكُم بِقُوَّةٍۢ وَٱذْكُرُوا۟ مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ63
ثُمَّ تَوَلَّيْتُم مِّنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۖ فَلَوْلَا فَضْلُ ٱللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُۥ لَكُنتُم مِّنَ ٱلْخَـٰسِرِينَ64
وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ ٱلَّذِينَ ٱعْتَدَوْا۟ مِنكُمْ فِى ٱلسَّبْتِ فَقُلْنَا لَهُمْ كُونُوا۟ قِرَدَةً خَـٰسِـِٔينَ65
فَجَعَلْنَـٰهَا نَكَـٰلًۭا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهَا وَمَا خَلْفَهَا وَمَوْعِظَةًۭ لِّلْمُتَّقِينَ66
وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِۦٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تَذْبَحُوا۟ بَقَرَةًۭ ۖ قَالُوٓا۟ أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًۭا ۖ قَالَ أَعُوذُ بِٱللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ ٱلْجَـٰهِلِينَ67
قَالُوا۟ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِىَ ۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌۭ لَّا فَارِضٌۭ وَلَا بِكْرٌ عَوَانُۢ بَيْنَ ذَٰلِكَ ۖ فَٱفْعَلُوا۟ مَا تُؤْمَرُونَ68
قَالُوا۟ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا لَوْنُهَا ۚ قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌۭ صَفْرَآءُ فَاقِعٌۭ لَّوْنُهَا تَسُرُّ ٱلنَّـٰظِرِينَ69
قَالُوا۟ ٱدْعُ لَنَا رَبَّكَ يُبَيِّن لَّنَا مَا هِىَ إِنَّ ٱلْبَقَرَ تَشَـٰبَهَ عَلَيْنَا وَإِنَّآ إِن شَآءَ ٱللَّهُ لَمُهْتَدُونَ70
قَالَ إِنَّهُۥ يَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌۭ لَّا ذَلُولٌۭ تُثِيرُ ٱلْأَرْضَ وَلَا تَسْقِى ٱلْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌۭ لَّا شِيَةَ فِيهَا ۚ قَالُوا۟ ٱلْـَٔـٰنَ جِئْتَ بِٱلْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَمَا كَادُوا۟ يَفْعَلُونَ71
وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًۭا فَٱدَّٰرَٰءۡتُمۡ فِيهَا ۖ وَٱللَّهُ مُخْرِجٌۭ مَّا كُنتُمْ تَكْتُمُونَ72
فَقُلْنَا ٱضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا ۚ كَذَٰلِكَ يُحْىِ ٱللَّهُ ٱلْمَوْتَىٰ وَيُرِيكُمْ ءَايَـٰتِهِۦ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ73
ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُكُم مِّنۢ بَعْدِ ذَٰلِكَ فَهِىَ كَٱلْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةًۭ ۚ وَإِنَّ مِنَ ٱلْحِجَارَةِ لَمَا يَتَفَجَّرُ مِنْهُ ٱلْأَنْهَـٰرُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ ٱلْمَآءُ ۚ وَإِنَّ مِنْهَا لَمَا يَهْبِطُ مِنْ خَشْيَةِ ٱللَّهِ ۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ74
۞ أَفَتَطْمَعُونَ أَن يُؤْمِنُوا۟ لَكُمْ وَقَدْ كَانَ فَرِيقٌۭ مِّنْهُمْ يَسْمَعُونَ كَلَـٰمَ ٱللَّهِ ثُمَّ يُحَرِّفُونَهُۥ مِنۢ بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَهُمْ يَعْلَمُونَ75
وَإِذَا لَقُوا۟ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ قَالُوٓا۟ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍۢ قَالُوٓا۟ أَتُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ ٱللَّهُ عَلَيْكُمْ لِيُحَآجُّوكُم بِهِۦ عِندَ رَبِّكُمْ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ76
أَوَلَا يَعْلَمُونَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ77
وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ ٱلْكِتَـٰبَ إِلَّآ أَمَانِىَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ78
فَوَيْلٌۭ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ ٱلْكِتَـٰبَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هَـٰذَا مِنْ عِندِ ٱللَّهِ لِيَشْتَرُوا۟ بِهِۦ ثَمَنًۭا قَلِيلًۭا ۖ فَوَيْلٌۭ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌۭ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ79
وَقَالُوا۟ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامًۭا مَّعْدُودَةًۭ ۚ قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِندَ ٱللَّهِ عَهْدًۭا فَلَن يُخْلِفَ ٱللَّهُ عَهْدَهُۥٓ ۖ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ80
بَلَىٰ مَن كَسَبَ سَيِّئَةًۭ وَأَحَـٰطَتْ بِهِۦ خَطِيٓـَٔتُهُۥ فَأُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلنَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ81
وَٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ وَعَمِلُوا۟ ٱلصَّـٰلِحَـٰتِ أُو۟لَـٰٓئِكَ أَصْحَـٰبُ ٱلْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَـٰلِدُونَ82
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَ بَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ لَا تَعْبُدُونَ إِلَّا ٱللَّهَ وَبِٱلْوَٰلِدَيْنِ إِحْسَانًۭا وَذِى ٱلْقُرْبَىٰ وَٱلْيَتَـٰمَىٰ وَٱلْمَسَـٰكِينِ وَقُولُوا۟ لِلنَّاسِ حُسْنًۭا وَأَقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ ثُمَّ تَوَلَّيْتُمْ إِلَّا قَلِيلًۭا مِّنكُمْ وَأَنتُم مُّعْرِضُونَ83
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَكُمْ لَا تَسْفِكُونَ دِمَآءَكُمْ وَلَا تُخْرِجُونَ أَنفُسَكُم مِّن دِيَـٰرِكُمْ ثُمَّ أَقْرَرْتُمْ وَأَنتُمْ تَشْهَدُونَ84
ثُمَّ أَنتُمْ هَـٰٓؤُلَآءِ تَقْتُلُونَ أَنفُسَكُمْ وَتُخْرِجُونَ فَرِيقًۭا مِّنكُم مِّن دِيَـٰرِهِمْ تَظَـٰهَرُونَ عَلَيْهِم بِٱلْإِثْمِ وَٱلْعُدْوَٰنِ وَإِن يَأْتُوكُمْ أُسَـٰرَىٰ تُفَـٰدُوهُمْ وَهُوَ مُحَرَّمٌ عَلَيْكُمْ إِخْرَاجُهُمْ ۚ أَفَتُؤْمِنُونَ بِبَعْضِ ٱلْكِتَـٰبِ وَتَكْفُرُونَ بِبَعْضٍۢ ۚ فَمَا جَزَآءُ مَن يَفْعَلُ ذَٰلِكَ مِنكُمْ إِلَّا خِزْىٌۭ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا ۖ وَيَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ يُرَدُّونَ إِلَىٰٓ أَشَدِّ ٱلْعَذَابِ ۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ85
أُو۟لَـٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ ٱشْتَرَوُا۟ ٱلْحَيَوٰةَ ٱلدُّنْيَا بِٱلۡأٓخِرَةِ ۖ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمُ ٱلْعَذَابُ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ86
وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا مُوسَى ٱلْكِتَـٰبَ وَقَفَّيْنَا مِنۢ بَعْدِهِۦ بِٱلرُّسُلِ ۖ وَءَاتَيْنَا عِيسَى ٱبْنَ مَرْيَمَ ٱلْبَيِّنَـٰتِ وَأَيَّدْنَـٰهُ بِرُوحِ ٱلْقُدُسِ ۗ أَفَكُلَّمَا جَآءَكُمْ رَسُولُۢ بِمَا لَا تَهْوَىٰٓ أَنفُسُكُمُ ٱسْتَكْبَرْتُمْ فَفَرِيقًۭا كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقًۭا تَقْتُلُونَ87
وَقَالُوا۟ قُلُوبُنَا غُلْفُۢ ۚ بَل لَّعَنَهُمُ ٱللَّهُ بِكُفْرِهِمْ فَقَلِيلًۭا مَّا يُؤْمِنُونَ88
وَلَمَّا جَآءَهُمْ كِتَـٰبٌۭ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٌۭ لِّمَا مَعَهُمْ وَكَانُوا۟ مِن قَبْلُ يَسْتَفْتِحُونَ عَلَى ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ فَلَمَّا جَآءَهُم مَّا عَرَفُوا۟ كَفَرُوا۟ بِهِۦ ۚ فَلَعْنَةُ ٱللَّهِ عَلَى ٱلْكَـٰفِرِينَ89
بِئْسَمَا ٱشْتَرَوْا۟ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمْ أَن يَكْفُرُوا۟ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ بَغْيًا أَن يُنَزِّلَ ٱللَّهُ مِن فَضْلِهِۦ عَلَىٰ مَن يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِۦ ۖ فَبَآءُو بِغَضَبٍ عَلَىٰ غَضَبٍۢ ۚ وَلِلْكَـٰفِرِينَ عَذَابٌۭ مُّهِينٌۭ90
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ ءَامِنُوا۟ بِمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ قَالُوا۟ نُؤْمِنُ بِمَآ أُنزِلَ عَلَيْنَا وَيَكْفُرُونَ بِمَا وَرَآءَهُۥ وَهُوَ ٱلْحَقُّ مُصَدِّقًۭا لِّمَا مَعَهُمْ ۗ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنۢبِيَآءَ ٱللَّهِ مِن قَبْلُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ91
۞ وَلَقَدْ جَآءَكُم مُّوسَىٰ بِٱلْبَيِّنَـٰتِ ثُمَّ ٱتَّخَذْتُمُ ٱلْعِجْلَ مِنۢ بَعْدِهِۦ وَأَنتُمْ ظَـٰلِمُونَ92
وَإِذْ أَخَذْنَا مِيثَـٰقَكُمْ وَرَفَعْنَا فَوْقَكُمُ ٱلطُّورَ خُذُوا۟ مَآ ءَاتَيْنَـٰكُم بِقُوَّةٍۢ وَٱسْمَعُوا۟ ۖ قَالُوا۟ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَأُشْرِبُوا۟ فِى قُلُوبِهِمُ ٱلْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ ۚ قُلْ بِئْسَمَا يَأْمُرُكُم بِهِۦٓ إِيمَـٰنُكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ93
قُلْ إِن كَانَتْ لَكُمُ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ ٱللَّهِ خَالِصَةًۭ مِّن دُونِ ٱلنَّاسِ فَتَمَنَّوُا۟ ٱلْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ94
وَلَن يَتَمَنَّوْهُ أَبَدَۢا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلظَّـٰلِمِينَ95
وَلَتَجِدَنَّهُمْ أَحْرَصَ ٱلنَّاسِ عَلَىٰ حَيَوٰةٍۢ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشْرَكُوا۟ ۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمْ لَوْ يُعَمَّرُ أَلْفَ سَنَةٍۢ وَمَا هُوَ بِمُزَحْزِحِهِۦ مِنَ ٱلْعَذَابِ أَن يُعَمَّرَ ۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعْمَلُونَ96
قُلْ مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّجِبْرِيلَ فَإِنَّهُۥ نَزَّلَهُۥ عَلَىٰ قَلْبِكَ بِإِذْنِ ٱللَّهِ مُصَدِّقًۭا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًۭى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ97
مَن كَانَ عَدُوّٗا لِّلَّهِ وَمَلَـٰٓئِكَتِهِۦ وَرُسُلِهِۦ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَىٰلَ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَدُوّٞ لِّلْكَـٰفِرِينَ98
وَلَقَدْ أَنزَلْنَآ إِلَيْكَ ءَايَـٰتِۭ بَيِّنَـٰتٍۢ ۖ وَمَا يَكْفُرُ بِهَآ إِلَّا ٱلْفَـٰسِقُونَ99
أَوَكُلَّمَا عَـٰهَدُوا۟ عَهْدًۭا نَّبَذَهُۥ فَرِيقٌۭ مِّنْهُم ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ100
وَلَمَّا جَآءَهُمْ رَسُولٌۭ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ مُصَدِّقٌۭ لِّمَا مَعَهُمْ نَبَذَ فَرِيقٌۭ مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُوا۟ ٱلْكِتَـٰبَ كِتَـٰبَ ٱللَّهِ وَرَآءَ ظُهُورِهِمْ كَأَنَّهُمْ لَا يَعْلَمُونَ101
وَٱتَّبَعُوا۟ مَا تَتْلُوا۟ ٱلشَّيَـٰطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَـٰنَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَـٰنُ وَلَـٰكِنَّ ٱلشَّيَـٰطِينَ كَفَرُوا۟ يُعَلِّمُونَ ٱلنَّاسَ ٱلسِّحْرَ وَمَآ أُنزِلَ عَلَى ٱلْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَـٰرُوتَ وَمَـٰرُوتَ ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَآ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌۭ فَلَا تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِۦ بَيْنَ ٱلْمَرْءِ وَزَوْجِهِۦ ۚ وَمَا هُم بِضَآرِّينَ بِهِۦ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ ٱللَّهِ ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا۟ لَمَنِ ٱشْتَرَىٰهُ مَا لَهُۥ فِى ٱلۡأٓخِرَةِ مِنْ خَلَـٰقٍۢ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا۟ بِهِۦٓ أَنفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا۟ يَعْلَمُونَ102
وَلَوْ أَنَّهُمْ ءَامَنُوا۟ وَٱتَّقَوْا۟ لَمَثُوبَةٌۭ مِّنْ عِندِ ٱللَّهِ خَيْرٌۭ ۖ لَّوْ كَانُوا۟ يَعْلَمُونَ103
يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَقُولُوا۟ رَٰعِنَا وَقُولُوا۟ ٱنظُرْنَا وَٱسْمَعُوا۟ ۗ وَلِلْكَـٰفِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌۭ104
مَّا يَوَدُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا۟ مِنْ أَهْلِ ٱلْكِتَـٰبِ وَلَا ٱلْمُشْرِكِينَ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْكُم مِّنْ خَيْرٍۢ مِّن رَّبِّكُمْ ۗ وَٱللَّهُ يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِۦ مَن يَشَآءُ ۚ وَٱللَّهُ ذُو ٱلْفَضْلِ ٱلْعَظِيمِ105
۞ مَا نَنسَخْ مِنْ ءَايَةٍ أَوْ نُنسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍۢ مِّنْهَآ أَوْ مِثْلِهَآ ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌ106
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ ٱللَّهَ لَهُۥ مُلْكُ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۗ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا نَصِيرٍ107
أَمْ تُرِيدُونَ أَن تَسْـَٔلُوا۟ رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِن قَبْلُ ۗ وَمَن يَتَبَدَّلِ ٱلْكُفْرَ بِٱلْإِيمَـٰنِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ108
وَدَّ كَثِيرٌۭ مِّنْ أَهْلِ ٱلْكِتَـٰبِ لَوْ يَرُدُّونَكُم مِّنۢ بَعْدِ إِيمَـٰنِكُمْ كُفَّارًا حَسَدًۭا مِّنْ عِندِ أَنفُسِهِم مِّنۢ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ ٱلْحَقُّ ۖ فَٱعْفُوا۟ وَٱصْفَحُوا۟ حَتَّىٰ يَأْتِىَ ٱللَّهُ بِأَمْرِهِۦٓ ۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَىْءٍۢ قَدِيرٌۭ109
وَأَقِيمُوا۟ ٱلصَّلَوٰةَ وَءَاتُوا۟ ٱلزَّكَوٰةَ ۚ وَمَا تُقَدِّمُوا۟ لِأَنفُسِكُم مِّنْ خَيْرٍۢ تَجِدُوهُ عِندَ ٱللَّهِ ۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌۭ110
وَقَالُوا۟ لَن يَدْخُلَ ٱلْجَنَّةَ إِلَّا مَن كَانَ هُودًا أَوْ نَصَـٰرَىٰ ۗ تِلْكَ أَمَانِيُّهُمْ ۗ قُلْ هَاتُوا۟ بُرْهَـٰنَكُمْ إِن كُنتُمْ صَـٰدِقِينَ111
بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌۭ فَلَهُۥٓ أَجْرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ112
وَقَالَتِ ٱلْيَهُودُ لَيْسَتِ ٱلنَّصَـٰرَىٰ عَلَىٰ شَىْءٍۢ وَقَالَتِ ٱلنَّصَـٰرَىٰ لَيْسَتِ ٱلْيَهُودُ عَلَىٰ شَىْءٍۢ وَهُمْ يَتْلُونَ ٱلْكِتَـٰبَ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚ فَٱللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ ٱلْقِيَـٰمَةِ فِيمَا كَانُوا۟ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ113
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن مَّنَعَ مَسَـٰجِدَ ٱللَّهِ أَن يُذْكَرَ فِيهَا ٱسْمُهُۥ وَسَعَىٰ فِى خَرَابِهَآ ۚ أُو۟لَـٰٓئِكَ مَا كَانَ لَهُمْ أَن يَدْخُلُوهَآ إِلَّا خَآئِفِينَ ۚ لَهُمْ فِى ٱلدُّنْيَا خِزْىٌۭ وَلَهُمْ فِى ٱلۡأٓخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌۭ114
وَلِلَّهِ ٱلْمَشْرِقُ وَٱلْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا۟ فَثَمَّ وَجْهُ ٱللَّهِ ۚ إِنَّ ٱللَّهَ وَٰسِعٌ عَلِيمٌۭ115
وَقَالُوا۟ ٱتَّخَذَ ٱللَّهُ وَلَدًۭا ۗ سُبْحَـٰنَهُۥ ۖ بَل لَّهُۥ مَا فِى ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ كُلّٞ لَّهُۥ قَـٰنِتُونَ116
بَدِيعُ ٱلسَّمَـٰوَٰتِ وَٱلْأَرْضِ ۖ وَإِذَا قَضَىٰٓ أَمْرًۭا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ117
وَقَالَ ٱلَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ لَوْلَا يُكَلِّمُنَا ٱللَّهُ أَوْ تَأْتِينَآ ءَايَةٌۭ ۗ كَذَٰلِكَ قَالَ ٱلَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّثْلَ قَوْلِهِمْ ۘ تَشَـٰبَهَتْ قُلُوبُهُمْ ۗ قَدْ بَيَّنَّا ٱلۡأٓيَـٰتِ لِقَوْمٍۢ يُوقِنُونَ118
إِنَّآ أَرْسَلْنَـٰكَ بِٱلْحَقِّ بَشِيرًۭا وَنَذِيرًۭا ۖ وَلَا تُسْـَٔلُ عَنْ أَصْحَـٰبِ ٱلْجَحِيمِ119
وَلَن تَرْضَىٰ عَنكَ ٱلْيَهُودُ وَلَا ٱلنَّصَـٰرَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى ٱللَّهِ هُوَ ٱلْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ ٱتَّبَعْتَ أَهْوَآءَهُم بَعْدَ ٱلَّذِى جَآءَكَ مِنَ ٱلْعِلْمِ ۙ مَا لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن وَلِىٍّۢ وَلَا نَصِيرٍ120
ٱلَّذِينَ ءَاتَيْنَـٰهُمُ ٱلْكِتَـٰبَ يَتْلُونَهُۥ حَقَّ تِلَاوَتِهِۦٓ أُو۟لَـٰٓئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِۦ ۗ وَمَن يَكْفُرْ بِهِۦ فَأُو۟لَـٰٓئِكَ هُمُ ٱلْخَـٰسِرُونَ121
يَـٰبَنِىٓ إِسْرَٰٓءِيلَ ٱذْكُرُوا۟ نِعْمَتِىَ ٱلَّتِىٓ أَنْعَمْتُ عَلَيْكُمْ وَأَنِّى فَضَّلْتُكُمْ عَلَى ٱلْعَـٰلَمِينَ122
وَٱتَّقُوا۟ يَوْمًۭا لَّا تَجْزِى نَفْسٌ عَن نَّفْسٍۢ شَيْـًۭٔا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا عَدْلٌۭ وَلَا تَنفَعُهَا شَفَـٰعَةٌۭ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ123
۞ وَإِذِ ٱبْتَلَىٰٓ إِبْرَٰهِـۧمَ رَبُّهُۥ بِكَلِمَـٰتٍۢ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّى جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًۭا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِى ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِى ٱلظَّـٰلِمِينَ124
وَإِذْ جَعَلْنَا ٱلْبَيْتَ مَثَابَةًۭ لِّلنَّاسِ وَأَمْنًۭا وَٱتَّخِذُوا۟ مِن مَّقَامِ إِبْرَٰهِـۧمَ مُصَلّٗى ۖ وَعَهِدْنَآ إِلَىٰٓ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ أَن طَهِّرَا بَيْتِىَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلْعَـٰكِفِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ125
وَإِذْ قَالَ إِبْرَٰهِـۧمُ رَبِّ ٱجْعَلْ هَـٰذَا بَلَدًا ءَامِنًۭا وَٱرْزُقْ أَهْلَهُۥ مِنَ ٱلثَّمَرَٰتِ مَنْ ءَامَنَ مِنْهُم بِٱللَّهِ وَٱلْيَوْمِ ٱلۡأٓخِرِ ۖ قَالَ وَمَن كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُۥ قَلِيلًۭا ثُمَّ أَضْطَرُّهُۥٓ إِلَىٰ عَذَابِ ٱلنَّارِ ۖ وَبِئْسَ ٱلْمَصِيرُ126
وَإِذْ يَرْفَعُ إِبْرَٰهِـۧمُ ٱلْقَوَاعِدَ مِنَ ٱلْبَيْتِ وَإِسْمَـٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ127
رَبَّنَا وَٱجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَآ أُمَّةًۭ مُّسْلِمَةًۭ لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ ۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ128
رَبَّنَا وَٱبْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًۭا مِّنْهُمْ يَتْلُوا۟ عَلَيْهِمْ ءَايَـٰتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلْكِتَـٰبَ وَٱلْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلْعَزِيزُ ٱلْحَكِيمُ129
وَمَن يَرْغَبُ عَن مِّلَّةِ إِبْرَٰهِـۧمَ إِلَّا مَن سَفِهَ نَفْسَهُۥ ۚ وَلَقَدِ ٱصْطَفَيْنَـٰهُ فِى ٱلدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُۥ فِى ٱلۡأٓخِرَةِ لَمِنَ ٱلصَّـٰلِحِينَ130
إِذْ قَالَ لَهُۥ رَبُّهُۥٓ أَسْلِمْ ۖ قَالَ أَسْلَمْتُ لِرَبِّ ٱلْعَـٰلَمِينَ131
وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبْرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعْقُوبُ يَـٰبَنِىَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ132
أَمْ كُنتُمْ شُهَدَآءَ إِذْ حَضَرَ يَعْقُوبَ ٱلْمَوْتُ إِذْ قَالَ لِبَنِيهِ مَا تَعْبُدُونَ مِنۢ بَعْدِى قَالُوا۟ نَعْبُدُ إِلَـٰهَكَ وَإِلَـٰهَ ءَابَآئِكَ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ وَإِسْحَـٰقَ إِلَـٰهًۭا وَٰحِدًۭا وَنَحْنُ لَهُۥ مُسْلِمُونَ133
تِلْكَ أُمَّةٌۭ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْـَٔلُونَ عَمَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ134
وَقَالُوا۟ كُونُوا۟ هُودًا أَوْ نَصَـٰرَىٰ تَهْتَدُوا۟ ۗ قُلْ بَلْ مِلَّةَ إِبْرَٰهِـۧمَ حَنِيفًۭا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلْمُشْرِكِينَ135
قُولُوٓا۟ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيْنَا وَمَآ أُنزِلَ إِلَىٰٓ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ وَإِسْحَـٰقَ وَيَعْقُوبَ وَٱلْأَسْبَاطِ وَمَآ أُوتِىَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَمَآ أُوتِىَ ٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍۢ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُۥ مُسْلِمُونَ136
فَإِنْ ءَامَنُوا۟ بِمِثْلِ مَآ ءَامَنتُم بِهِۦ فَقَدِ ٱهْتَدَوا۟ ۖ وَّإِن تَوَلَّوْا۟ فَإِنَّمَا هُمْ فِى شِقَاقٍۢ ۖ فَسَيَكْفِيكَهُمُ ٱللَّهُ ۚ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلْعَلِيمُ137
صِبْغَةَ ٱللَّهِ ۖ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ ٱللَّهِ صِبْغَةًۭ ۖ وَنَحْنُ لَهُۥ عَـٰبِدُونَ138
قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِى ٱللَّهِ وَهُوَ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ وَلَنَآ أَعْمَـٰلُنَا وَلَكُمْ أَعْمَـٰلُكُمْ وَنَحْنُ لَهُۥ مُخْلِصُونَ139
أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَٰهِـۧمَ وَإِسْمَـٰعِيلَ وَإِسْحَـٰقَ وَيَعْقُوبَ وَٱلْأَسْبَاطَ كَانُوا۟ هُودًا أَوْ نَصَـٰرَىٰ ۗ قُلْ ءَأَنتُمْ أَعْلَمُ أَمِ ٱللَّهُ ۗ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَتَمَ شَهَـٰدَةً عِندَهُۥ مِنَ ٱللَّهِ ۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَـٰفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ140
تِلْكَ أُمَّةٌۭ قَدْ خَلَتْ ۖ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُم مَّا كَسَبْتُمْ ۖ وَلَا تُسْـَٔلُونَ عَمَّا كَانُوا۟ يَعْمَلُونَ141